Zijn wij nou zo streng?

Onze vakantiegasten zijn gearriveerd en dus waren we vandaag met die hitte fijn op een strandje aan het Veerse meer. Of beter gezegd: ik was op het strandje en de jongens lagen in het water.

Wat mij opviel was dat onze gasten van ons minder mogen dan sommige andere kinderen (en misschien ook minder dan thuis). Dus nee, er wordt niet met zand gegooid, niet met peddels geschept (gaan ze kapot van), niet de baas gespeeld over de ander en de medegast wordt niet omgeduwd als hij dat niet leuk vindt. Verder moeten ze ook een deel van de strandspullen dragen en mogen ze zelf na afloop van het strandgebeuren de overal verspreide speeldingen bij elkaar zoeken.

Andere kinderen gooiden overigens wel met zand (niet naar 'onze' kinderen, anders had ik er zeker wat van gezegd) en zelfs eentje met een emmer. Kennelijk was dat prima wat de ouders betrof, wamt die zaten er met hun neus bovenop en zeiden niets. 

Van vorig jaar weet ik nog dat gelijk duidelijk zijn (met name in grenzen en hoe we met elkaar omgaan) goed doorwerkte voor de verdere vakantie. Daar hoort ook bij dat we beperkt snoepen en water drinken bij het eten in plaats van siroop.

Het was overigens leuk om te zien dat onze terugkerende gast zijn molligheid, die hij vorig jaar bij ons was kwijtgeraakt nog steeds kwijt is. Onze nieuwe gast is ook weer een mollig mannetje, die aan kwam zetten met een berg snoep en koek. Haha heeft hij even pech...


Wat ik me wel afvroeg: zijn wij nou echt zo streng?




Reacties

  1. Wat je beschrijft komt overeen met hoe wij onze kinderen (nu 24, 22 en 19) hebben opgevoed. Veel liefde, weinig flauwekul, en duidelijkheid over wat mag en wat niet. En daar zijn ze achteraf heel positief over!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ik denk dat veel mensen hun kinderen te vriend willen houden. pap of mam wordt soms al helemaal niet meer gezegd, vaak gaat het ook met de voornaam. Het kan ok zijn dat mensen te weinig tijd voor hun kroost hebben om aandacht te geven en denken dat als ze eindelijk tijd voor ze hebben, ze niet te streng moeten zijn.

    Duidelijke grenzen zijn belangrijk en kinderen willen ook graag grenzen want die geven aan waar ze aan toe zijn.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Voornamen heeft helemaal niets met opvoeden te maken. Mijn dochter noemt haar stiefmoeder ook bij haar voornaam, het is haar moeder niet. Toch dient zij zich net als de andere kinderen in dat gezin te gedragen naar hun regels.

      Verwijderen
    2. Mijn opmerking ging over eigen ouders, niet stief- of pleegouders. In dat geval vind ik het vrij logisch dat ze geen pap of mam zeggen. Ook dat ze gewoon meedraaien in het gezin.

      Verwijderen
    3. het gebruik van voornamen en het je of jij zeggen heeft niets te maken met het eventuele respect dat je voor iemand hebt, ik zei dik 40 jaar geleden al je en jij tegen mijn ouders en mijn dochter doet dit ook,maar we hebben wel respect voor ouders en ouderen

      Verwijderen
  3. Heb me gisteren ook verbaasd over de brutaliteit van sommige kinderen. Herken jouw verhaal compleet, maar bij ons spoten ze ook nog eens mensen op het strand nat, en het maakte niet uit of het een ómaatje was of iemand die zwanger was, ik keek het meisje recht in de ogen aan, maar ze bleef brutaal terug kijken en dan heb ik het over een meisje van een jaar of 11. Helaas zag ik niet bij welk gezin ze hoorde, want anders was ik er echt wel even naartoe gelopen. Ook heb ik me lopen ergeren aan het feit dat sommige mensen het kennelijk nodig vinden hun muziek aan het gehele strand op te willen dringen....Hopenlijk wordt het vandaag anders..MOet eerlijk zeggen dat er bij ons wel meer aan het strand gesnoept wordt dan thuis, maar ook komkommer en fruit wordt meegenomen naar het strand. Dochter drinkt ong 3 glazen dunne ranja, als je haar verplicht te drinken, anders gunt ze zichzelf er geen tijd voor.Zelf drinken we dat ook en water met een vleugje citroen erin vind ik ook erg lekker.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ik had water mee naar het strandje, maar dat vinden ze duidelijk niet zo lekker en dan drinken ze naar mijn zin net iets te weinig. Morgen dus toch maar dunne ranja mee..

      Vorig jaar waren er kinderen die nat zand naar 'onze' kinderen gingen gooien (terwijl ik die eerder die dag verboden had om met zand te gooien). Daar ben ik toen wel op af gestapt om te zeggen dat dat niet mocht.

      Wij spelen met de vakantiekinderen vaak mee als we dingen om willen buigen, soms weten kinderen gewoon niet hoe ze het leuk houden en gaan dan uit een soort verveelderigheid van die kleine pestacties naar elkaar houden ipv leuk te spelen - geldt ook voor de Nederlandse kinderen waar ze mee spelen. Dan even wat imput voor leuke actie werkt dan erg goed.

      Verwijderen
    2. Kijk maar uit bij het verhaal halen bij de ouders van de brutale belhamel. Die zijn nogal eens uit hetzelfde hout gesneden, maar dan nog wat erger. Toen onze zoon in een zwembad in de Bijlmer met bloedende schrammen op zijn borstkas bij ons kwam (hij stond op zijn beurt te wachten bij de springplank en werd weggetrokken door een paar kinderen die voor hem wilden gaan. Toen hij zich verzette werd hij 'fysiek bewerkt') hebben wij overwogen verhaal te halen bij de ouders. Nou, dat is al ingewikkeld want een vader is er meestal niet. De moeder heeft ook andere dingen aan het hoofd, zoals werk en als ze even vrij heeft, heeft ze meestal geen zin in dit soort problemen. Vaak komen de kinderen in het kielzog van oudere broers/zussen/nichten/neven/vrienden naar zo'n zwembad en is toezicht op het gedrag echt niet aan de orde.

      Verwijderen
    3. "Een vader is er meestal niet" ... Belachelijke opmerking vind ik dit! Ik ken genoeg kinderen zonder vader die netjes opgevoed en goedgemanierd zijn. Evengoed ken ik kinderen uit traditionele gezinnen die al op jonge leeftijd asociaal gedrag vertonen.
      Bovenstaande is wel heel kort door de bocht!

      Verwijderen
    4. Bovenstaande uitspraak is niet van mij, maar van de doorsnee JZ medewerker in de Bijlmer. Helaas. Er wordt geprobeerd de jongere generatie aan te sporen het beter te doen. Zie: 'Bijlmervaders, maak je minder druk om sneakers en meer om je kinderen'

      Rolmodellen: rapper Gideon ‘Gikkels’ Everduim, muzikant Orville Breeveld en cultureel ondernemer Angelo Bromet.

      door Yasmina Aboutaleb
      BINNENLAND Maak je niet druk om sneakers of mobieltjes, maar des te meer om je kinderen. Dat is de boodschap aan jonge vaders van wethouder Urwin Vyent (zorg, GroenLinks) van stadsdeel Amsterdam Zuidoost. Daar startte deze week een campagne om jonge vaders meer te betrekken bij de opvoeding.
      Op het affiche van de campagne, opgehangen in het gehele stadsdeel, prijken drie Afro-Nederlandse rolmodellen. Vyent zegt:

      "De campagne is voor alle vaders in Zuidoost bedoeld, ongeacht hun achtergrond. Maar ik ontken het niet: zwarte vaders zijn wel het vaakst afwezig bij de opvoeding."
      In Amsterdam Zuidoost heeft 51 procent van de gezinnen een ouder, meer dan waar ook in Nederland. Het gros betreft alleenstaande moeders. Dat is problematisch, vindt het stadsdeel, want veel kinderen groeien op in armoede. Twee betrokken ouders kunnen de economische positie van het gezin versterken. Vyent:

      "Met alimentatie alleen zijn we er niet. Het gaat ook om emotionele steun. Daar worden de vaders zelf ook beter van. Mannen die een actieve vader zijn, zijn zelfverzekerder en gelukkiger. Dat is belangrijk, want de laatste jaren neemt zelfmoord onder zwarte mannen toe."
      Toch is de stadsdeelwethouder ook positief:

      "Ik zie steeds vaker trotse, jonge vaders achter kinderwagens lopen. Daar word ik heel blij van."
      LEES MEER OVER: BIJLMER GROENLINKS OPVOEDING URWIN VYENT

      Verwijderen
    5. Nou... bij de kinderen die met zand en emmers aan het gooien waren was de vader wel degelijk present hoor...
      Alleen deed die daar niets aan.

      Verwijderen
  4. Hier gister ook even naar het strandje geweest en het viel ons mee, maar het was nog niet zo druk omdat we vroeg waren. Voor half 1 al weer thuis. En ook bij ons gaat er water mee en een paar snoepjes. Dat krijgt hij thuis bijna niet, dus dat is echt feest. En we hebben daar brood gegeten wat we mee hebben genomen want zoonlief wilde graag picknicken.
    Maar ik vind zeker niet dat je te streng bent, dat geldt hier ook gewoon. Aardig zijn voor een ander en om iemand anders denken. Maar soms... vaak heeft dit toch te maken dat ouders moeten werken en geen tijd voor de kinderen hebben, zie dat bij ons in de buurt ook. Die kindjes mogen ook meer dan mijn zoon en zijn ook behoorlijk brutaal. Als je er niet om denkt lopen ze zo je huis binnen zonder dat ze met jouw kinderen spelen.

    groetjes,
    Janneke

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Ik zat met mijn moeder op een terrasje wat te drinken, voor ons een gezin met drie kleine kinderen. Eentje was echt keihard aan het janken, wij konden elkaar niet eens meer verstaan,maar niemand reageerde. Een kind kan huilen, maar dan zorg je toch dat niemand daar last van heeft? Ik ging dan even een blokje om, of anders naar huis. Bij deze ouders bespeurde ik niet eens wat ongemakkelijkheid. En dat zie ik vaker, een soort gemakzucht,of is het apathie, gewoon te moe zijn om nog de strijd aan te gaan? Gelukkig doe jij dat wel. Julia

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Hier ga ik precies zo met mijn kinderen om, naar mijn idee is dat normaal.

    Gr deb

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Die regels zijn toch normaal? Of ik nou zo'n zeurpiet ben dat vraag ik me ook regelmatig af, dingen die van mij niet mogen vinden andere ouders prima. Sommige ouders zijn liever lui dan moe lijkt het wel...

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Voor mij klinkt het normaal wat je hierboven beschrijft. Bij ons dan wel weer wat sap of prik in de vakantie en af en toe een snoepje en elke dag een ijsje of slush puppy. Bij ons kwam er in de vakantie bij om wat voor een ander over te hebben of te doen. Zo wilde de kinderen liever bij de kidsclub blijven en wij naar het strand. Ze mogen dan van ons best gaan maar tussendoor komen ze bij ons op het strand en dan geen lange gezichten anders dan heeft dat na waarschuwen gevolgen. Ook gaan we altijd een dagje met de auto op stap en dat is voor de kinderen niet altijd je van het. We proberen ook dingen te doen die ze leuk vinden maar ze kunnen je verbazen. Zo'n dag is toch vrijwel helemaal gezellig omdat het sociale mensjes zijn. We corrigeren ook gewoon vakantie of niet. Gelukkig is dat niet vaak nodig.
    We zijn net terug van een vakantie uit Griekenland en daar viel het me op dat er (daar) weinig gedoe was op het strand. Weinig gehuil of geschreeuw enzo. Ook bij het zwembad viel het erg mee. Heel prettig. En allemaal werkende mensen dus het kan best ;)
    Ilse

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Waren maar meer ouders zo. Dat geeft een kind ook duidelijkheid en bodem.

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Deze reactie is verwijderd door de auteur.

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Wat misschien wel een leuk boek voor je is om te lezen is: Franse kinderen gooien niet met eten van Pamela Druckerman. Mijn dochter is getrouwd met een fransman en ze hebben 2 zoontjes, een van 4 en de jongste wordt van de week 1 jaar. Ik had het boek uit de bieb geleend en mijn dochter heeft het eerst gelezen en daarna ik, we herkenden veel dingen uit het boek, vooral ook hoe het hier toe gaat op de creche en op school, voor nederlandse begrippen is het best streng, er wordt vooral veel waarde gehecht aan beleefdheid, en zo hebben wij zelf onze dochters ook opgevoed.

    Groet uit de Haute Marne,
    Adriana Dijkland

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dank je voor de tip!
      Klinkt als een leuk boek om te lezen met 2 franse ventjes over de vloer.

      Verwijderen
  12. Dat gedrag kun je verder trekken buiten het strand. Ik kom net de wijk inrijden, staan daar een paar kinderen waterballonnen naar auto's te gooien. Naar elkaar prima, maar niet naar mijn auto. Je weet nooit of het verkeerd terecht komt, waardoor ik schade heb. Ik ben zeer zuinig op mijn spullen dus ben niet geamuseerd door dit soort acties. Overigens stonden de ouders lachtend toe te kijken. Blijkbaar is dit normaal??

    Git

    BeantwoordenVerwijderen
  13. tja en zo hebben wij kastanjebomen voor ons huis staan ,waar kinderen en volwassenen zo gauw als er ook maar een kastanje in hangt deze er met stokken proberen uit te slaan, in het begin zeiden mijn dochter en ik er nog wel wat van,maar aangezien wij de enige in de straat zijn die het doen en regelmatig een lullige opmerking naar ons hoofd kregen zijn we daar mee gestopt ,maar wij vinden het echt onzinnig om de kastanjes eruit te slaan en daarmee de boomtakken ook, aangezien de kastanjes er van zelf uit vallen. dat kinderen het doen vind ik al irritant ,maar dat ouders het ook doen vind ik echt belachelijk.

    BeantwoordenVerwijderen
  14. Het is altijd gemakkelijker om met andere kinderen streng te zijn (die heb je meestal maar een beperkte tijd, het is veel gemakkelijker om maar een bepaalde periode ALTIJD en OVERAL consequent te zijn , bovendien luisteren kinderen ook veel meer naar andere mensen dan naar hun mama, waar ze zich het veiligst voelen en zich dus ook ongegeneerd laten gaan als ze moe zijn, iets willen of weet ik veel want je mama blijft toch altijd van je houden, daar kan je volledig jezelf zijn)) is mijn visie en ervaring ondertussen als mama nu. (Vroeger als tante ging ik het ook helemaal anders doen en was ik streng en zouden mijn kinderen luisteren en...en... :-) maar helaas 18 jaar dag in dag uit zijn streng zijn is gewoon utopie. Soms wil je gewoon rust en even helemaal niets zien en spreek je ze aan op de ergste dingen. Je kan ze moeilijk heel de tijd corrigeren :-) Maar ja, da's mijn visie, ik heb een KLEINE ONSTUIMIGE JONGEN :-) (jaja, excuses :-))

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Haha wij weten van onszelf dat we niet altijd en overal consequent zijn hoor. We hebben dan wel geen kinderen, maar ik was ooit een jaar lang au-pair, waarbij ik de dagelijkse zorg voor de kinderen had en we hebben 3 poezen.

      Ook met beesten laat je zien hoe consequent je al dan niet bent en hoe je dat soort dingen als stel doet.

      Wat ik merk: we zijn met een aantal basisdingen erg consequent (de dingen die we echt belangrijk vinden) en met een aantal dingen niet. Die laatste dingen zijn de dingen waarvan we eigenlijk vinden dat het zo hoort, maar die we niet echt belangrijk vinden.

      Hoe je met elkaar omgaat (niet zozeer het 'u'zeggen, maar hoe je je ten opzichte van de ander gedraagt) vinden we beiden erg belangrijk. En we zijn redelijk streng met eten.
      Je hoeft niet alles te lusten / alles te eten, maar bijna niets lusten is geen optie.

      Eetmanieren of dat een kind zijn spullen niet opruimt dat zijn dingen waarvan ik nu al kan zeggen dat we daar waarschijnlijk niet 100 % consequent in gaan zijn.

      Verwijderen
  15. Het klinkt mij als normale welopgevoede regels in de oren! Dus niet te streng.

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Stuur een bericht

Populaire posts