werk en nut

Jullie hebben me even niet gehoord in verband met een weekje beuiigheid. En met de regel 'als je niets aardigs te zeggen hebt, zeg dan maar niets' - was het dus even stil. De beuiigheid lijkt over te raken. Dus... ik ben er weer!


Gisteravond had ik een discussie met manlief. Volgens hem is het een aflopende zaak met onze wereld. Er komen steeds meer en meer mensen, terwijl werk steeds meer gedaan wordt door machines. Het merendeel van de mensen zal dus werkeloos worden en dat laat een klein groepje mensen met veel geld en macht, dan nog een groep die werk heeft en een hele grote club die geen werk en dus uiteindelijk ook geen eten heeft. En (zei mijn man) wat moeten die mensen dan nog? 

Daar begon ik te sputteren in het gesprek. Want ook zonder betaald werk zijn er wel altijd bezigheden die nut hebben! Je kunt aandacht besteden aan een ander die dat nodig heeft, rommel opruimen van straat, dingen repareren voor algemeen gebruik enzovoorts enzovoorts. 

Manlief zag een knelpunt voor als mensen geen bijstand meer zouden krijgen (volgens Amerikaans model) en daarmee geen leefbasis meer konden betalen, zoals een huis, eten enzovoorts. Volgens hem was dat allemaal afhankelijk van werk. 

Nou zit daar natuurlijk wel iets in, maar ik hoop toch echt dat de maatschappij zich op een positieve manier herorganiseerd en dat 'werk' zoals we dat nu kennen niet de overlevingsfactor wordt. Eten en onderdak kun je in mijn optiek namelijk ook zelf (ver)bouwen.

Daarbij komt dat 'Werk' en 'nut' in onze maatschappij regelmatig door elkaar worden gehaald.

Je hebt werk wat niet nuttig is en nuttige bezigheden die niet onder werk vallen. En 'nuttige bezigheden' liggen op dit moment nog wel voor het oprapen.

Ik bedoel: met alle werkeloosheid ligt er nog steeds plenty zwerfafval, zitten mensen thuis alleen te verkommeren en puzzelen (alleenstaande) ouders zich nog steeds suf hoe ze werk en kinderen kunnen combineren. 

Begrijp me goed: ik vind niet dat werkelozen verplicht zwerfafval moeten gaan rapen of zo. Maar het is zo suf dat er plenty onbetaald 'werk' is, terwijl er steeds meer mensen zich nutteloos voelen omdat zij werkeloos thuis zitten. 

Ik bedoel... als je daar goed over nadenkt is dat toch raar? Er is zoveel menselijk kapitaal met TIJD... En het doemscenario van manlief (geen werk = geen eten) is op dit moment nog niet daar. Wat een kracht en mooie dingen kunnen er ontstaan vanuit een andere insteek rondom werk en nut. 

Enfin... 


Ik ben benieuwd hoe jullie hierover denken.







Reacties

  1. Ik moet zeggen dat een realistische kijk op de zaken me altijd veel meer aanspreekt dan een 'zweverige'. Met zweverigheid kan ik niets meer, zeker sinds ik een aantal mensen in mijn omgeving onder invloed van zweverigheid hebben zien ontwikkelen tot chronisch psychiatrische patiënten. Ik denk dus dat de visie van je man realistisch is. Ook halverwege de jaren 80 waren we overtuigd dat uit de werkloosheid en de oliecrisis een ander soort maatschappij zou voortkomen. Niet dus, het hedonisme barstte in de tweede helft van de jaren 80 pas echt goed los. Ik ben op dit moment ook weer werkzoekend. Maar ook kieskeurig (en nee, krijg geen uitkering), ik laat me niet meer zoals in de jaren 80 allerlei liefdewerk oud papier in de maag splitsen.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ik denk dat we naar een ander soort van samenleving toegaan. Zoiets als beschreven is als 'transitietowns', permacultuur en letssystemen.
    We staan voor grote uitdagingen, maar dat hoeft niet persé negatief te zijn.

    Groetjes, VeggieMo

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ik ben het helemaal met je eens, VeggieMo. Sommige veranderingen gaan mij zelfs niet hard genoeg.
      marjolijn.

      Verwijderen
  3. Ik denk dat je ook zonder werk nuttig bezig kunt zijn, maar het probleem zit 'm vaak in de wanhoop die geen werk hebben met zich mee kan brengen. Want: geen geld = geen hypotheek of huur kunne betalen, geen eten voor je gezin kunnen kopen. En wat doe je dan? Hoe lang duurt het voor je - zeker als het zo massaal gebeurt - het verkeerde pad opgaat en de samenleving daar ook weer schade mee berokkent?

    En aan werk komen is nog niet zo makkelijk, ook niet als je niet kieskeurig bent. Als je namelijk te hoog opgeleid bent, nemen veel bedrijven je ook niet aan, omdat ze dan in je investeren en jij (volgens hen) meteen weer weg bent als het aantrekt. Bovendien zit je ook met lasten; je moet eigenlijk wel een baan hebben waarmee je je lasten kunt betalen, anders zit je alsnog weer in dezelfde situatie. Want b.v. je huis verkopen gaat tegenwoordig ook zo makkelijk niet meer.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dat van die wanhoop dat snap ik wel.

      Aan de andere kant: wat is nu het ergste wat er kan gebeuren als je je baan en inkomen kwijt raakt in Nederland? (zonder het te willen bagetaliseren overigens).

      Verwijderen
  4. Ik wil niet meedoen aan doemdenkerij maar makkelijk is dat niet....
    Oudste zoon is afgestudeerd en al een half jaar op zoek naar werk....heeft een goed diploma
    maar krijgt overal te horen dat hij geen ervaring heeft! Hoe raak je in godsnaam aan ervaring
    als je niet mag werken?
    Hij woont gelukkig nog bij ons thuis maar hoe moeten de jonge mensen starten?
    en alles is al zo duur?
    En toch zie ik overal hoopgevende tekens zoals letskringen en jonge mensen die willen
    proberen er iets aan te doen....
    Neen ik blijf hoop hebben dat we er iets aan kunnen doen....
    liefs

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Het valt niet mee om in deze tijd positief te blijven :(. Zowel oudste zoon (afgestudeerd in september) als schoondochter zijn druk aan het solliciteren maar idd, tegenwoordig wil men het liefst een 18 jarige met 10 jaar werkervaring :(.
      En als ze dan toch worden uitgenodigd, moeten ze een circuit van 6 tot 8 rondes in en dat voor een baan waar men wel hooggeschoold moet zijn maar slechts minimumloon uitbetaald krijgt! Nee, de jeugd heeft het zeker niet makkelijk!

      Verwijderen
    2. Wat sneu voor jullie zoons. Ik hoop dat ze toch snel een baan vinden met perspectief.

      Het is zo jammer om aan de start van je werkend leven al zo moeizaam aan de bak te komen.

      Verwijderen
  5. Ik hoop van harte dat we naar een andere samenleving toegaan, maar ik zie nog maar heel weinig signalen van bovenaf dat dit zal gebeuren. Dat maakt het wel lastig om hoop te houden, maar toch klamp ik me daar aan vast. Want een ander scenario (bv. dat wat jouw man schetst), daar wil ik iet eens aan denken. Dan maar liever zelf, misschien tegen beter weten in, het goede voorbeeld geven en hopen dat die zaadjes keer op keer ergens kiemen.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Van bovenaf zal er niets veranderen denk ik. Macht en geld is erg fijn om te hebben en als je met macht en geld nog meer macht en geld kunt krijgen dan zullen veel mensen daar voor gaan.

      Als er iets verandert dan zal dat toch echt vanuit het hart van onze samenleving moeten komen.

      Verwijderen
    2. Inderdaad, revolutie van onderop is mijns inziens noodzakelijk. En zoveel mogelijk zorgen dat je voor jezelf (en je omgeving) kunt zorgen. Alles decentraal.
      Marjolijn.

      Verwijderen
  6. Het is soms idd moeilijk om niet mee te doen met alle negativiteit en het doemdenken.Maar toch zie ik nog overal om me heen positieve dingen gebeuren.Mensen die juist investeren in duurzamer leven en meer tijd aan elkaar besteden.Juist omdat nu duidelijk word dat bezit en geld minder zegt dan we misschien wel dachten.Het opent ook deuren!En laten we hopen dat we niet afzakken naar een maatschappij waarin geen zicht meer is voor elkaar.Daar is niks zweverigs aan; een ieder kan op zijn/haar manier een ander helpen, door een vriendelijke groet,door papieren door te spitten die jij wel snapt en een ander niet,door je ouders te helpen,of een buurvrouw,een pakketje met eten voor je werkloze buurman...Dat is constructief iets doen wat in je macht ligt.

    BeantwoordenVerwijderen
  7. 'k Vertik het te doemdenken maar realisme is misschien wel nodig. Lees de geschiedenis maar door, iedere zoveel honderdjaar zie je een beschaving ineenstorten en het lijkt dat onze 'beschaving' aan het einde is.
    Misschien helpt het als we ons daarop alvast instellen en gaan bouwen aan een geheul nieuwe wereld.
    groet

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Ach ja, als we dan geen werk meer hebben - lees - ook geen inkomen dan spitten we onze achter- en voortuin om en leggen een moestuin aan. Kunnen we ons eigen eten verbouwen.Een koppel kippen voor de eieren, een geit voor de melk. Oja, een windmolen voor de stroom op het dak. Een puntstuk in de tuin voor water en zonnecollectoren.Ben ik nog wat vergeten?

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. uh... misschien nog een plee in de tuin (of een waterton met een tuinslang naar het reservoir van het toilet), maar dan ben je een einde compleet.

      Moet alleen de bank geen hypotheek komen eisen.

      Verwijderen

Een reactie posten

Stuur een bericht

Populaire posts