Van de dingen die voorbijgaan

Pas vertelde een collega dat ze het zo jammer vond dat haar kleding, na jaren en jaren dragen, nu lelijk werd. Ze was namelijk aan die kleding gehecht. Ik zag dat mijn andere collega's die opmerking niet begrepen: als je kleding oud wordt, dan koop je toch gewoon nieuwe?

Ik heb die opmerking echter mee naar huis genomen, naar mijn kledingkast. En wat ik zag, dat was niet leuk. De laatste kledingstukken die ik heb van toen ik twintig was, die worden slecht. En ook ik vind dat jammer. 

Het jurkje ( van in Senegal gekochte handgeweven en -geverfde stof) wat een vriendin ooit voor me naaide wordt vaal. Het jurkje is speciaal voor mij op maat genaaid en past nog steeds als een handschoen. Hoewel ik het niet vaak draag (het is te kort om naar mijn werk aan te doen) voel ik me er nog altijd mooi (en 20 ;-) ) in .

Het dikke wollen IJslandse vest wat ik in mijn echt arme periode ooit kocht bij het Leger des Heils voor 1 gulden vertoont steeds meer gaatjes. Simpelweg omdat de wol slijt na 20 jaar dragen. Dat vest is het warmste en meest comfortabele vest wat ik ooit heb gehad. Ik draag het nog steeds met liefde, maar weet niet of ik de strijd tegen het doorgaande verval ga winnen. Ik vrees van niet. 

De lange zwierende zijden rok die ik ooit kocht en waar ik (zelfs van wildvreemden) altijd complimenten over kreeg heb ik 2 jaar geleden al weg moeten doen. De stof werd te dun, te kwetsbaar. 

Niet dat er geen nieuwe favorieten zijn gekomen hoor, ik heb een paar nieuwe kledingstukken die ik heel graag draag en die op de nominatie staan (als ze het al niet zijn) als 'zeer geliefd kledingstuk'. Maar het is toch niet hetzelfde. Bij die andere kledingstukken horen namelijk ook herinneringen. 

Dat IJslandse vest droeg ik bijvoorbeeld veel toen ik net wat met manlief had en ook die zijden rok en het jurkje van stof uit Senegal stammen uit bijzondere periodes of dragen fijne herinneringen met zich mee.

Gelukkig heb ik de bedsokken die mijn oma ooit voor mijn moeder breide nog wel. Die zijn kennelijk van een dergelijke kwaliteit dat ze het al 30 jaar volhouden en hopelijk kunnen ze nog wel wat jaartjes mee.

Van die andere kledingstukken moet ik denk ik maar foto's gaan nemen, om zo toch de herinnering te bewaren als de kleding er niet meer is.


Hebben jullie dit met spullen?






Reacties

  1. Mijn badjas....Die kocht ik bij de Livera, toen ik een jaar of 13/14 was...ik ben nu 33 en ik heb hem nog steeds!! Ik vind hem niet zo mooi meer als toen, maar wegdoen ho maar haha. Ik draag hem niet zo heel vaak, dus waarom zou ik een nieuwe aanschaffen? En ik heb een soort van hotpants broekje, ooit heul lang geleden gekocht bij wonder woman (bestaat dat nog??) en die heb ik op bed nog altijd aan haha....Ziet er nog netjes uit, zitten geen gaten in, en er zit stretch in dus hij rekt mooi mee met de jaren ;-)

    Groetjes Boukje

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ik heb een rok die ik van mijn man kreeg toen ik net zwanger was van mijn oudste die ik nooit weg kan doen.

    Als je je kleren graag wilt behouden, kun je er dan geen collage van stoffen van maken? Of een quilt? Zo houd je de herinneringen aan die kledingstukken!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Proest! dat is een heel goed idee..... als je kunt naaien! (of er tenminste plezier aan beleefd).

      Ik kan met veel moeite een kussensloop naaien en (met nog meer moeite) een gordijn inkorten.

      Een quilt is voor mij echt te hoog gegrepen.
      Nee... ik denk dat die foto's een beter idee zijn.

      Wel bedankt voor het meedenken!

      Verwijderen
  3. waarom maak je niet zelf of laat je door iemand van nieuwe stof de oude namaken? het jurkje bedoel ik.
    het patroon heb je immers al.
    groet
    Joke

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Het is het totaal: de stof die ik zelf heb staan uitzoeken. Ik zie me nog staan in de winkeltje in Senegal met al die prachtige lappen stof om mij heen en daarmee komen ook weer andere herinneringen aan die reis naar boven. De vriendin die het jurkje gemaakt heeft en de periode in mijn leven die daar bij hoorde.

      Uiteindelijk gaat het niet om het jurkje zelf (zoals met veel van dit soort dingen waarschijnlijk).

      Verwijderen
  4. oeps, te snel en niet goed gelezen
    groet
    Joke

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Ik heb dat met enkele kledingstukken. Een 30 jr oude trui,die mijn moeder nog breide.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dat is mooi dat je die trui die je moeder breide nog hebt!

      Daarmee wordt een kledingstuk meer dan alleen een voorwerp.

      Verwijderen
  6. Mijn bergschoenen die ik droeg van mij 14e tot 18e. Ik had er hele tochten met scouting mee gelopen in binnen en buitenland. Maar na 4 jaar waren ze echt op. Nog getwijfeld om er nieuwe zolen onder te zetten, maar toch maar voor nieuwe gegaan. Ik heb een foto van de schoenen gemaakt, de schoenen hadden zo veel herinneringen voor mij!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. O, die komt me heel erg bekend voor! Toen mijn wandelschoenen, waar ik een aantal memorabele langeafstandswandelingen had gelopen, toch echt waren versleten, heb ik ze nog een jaar in de kast laten staan, kon er geen afstand van doen. Heel lang heb ik geroepen dat ik er een plantje in zou doen en ze op het terras zou zetten (ooit eens ergens gezien, leek me zo'n leuk idee), maar ik heb ze uiteindelijk toch weggegooid. Wat me op het volgende brengt: Ben ik de enige gek die dingen letterlijk bedankt vlak voordat je ze weggooit?

      Verwijderen

Een reactie posten

Stuur een bericht

Populaire posts