Klusperikelen

Manlief heeft het kleine logeerkamertje en de gang toch ook maar gestuct voor onze logés. Het lastige is dat je er daarmee niet bent. 

Dus zijn we flink aan het witten, schuren en schilderen en tussendoor naai ik een gordijn om voor het trappegat te hangen. Tegelijkertijd moesten er ook brieven worden geschreven voor ons adoptiedossier, werd er nog een kinderfiets gezocht, gevonden en gekocht, zijn er wassen gedraaid en was er bezoek.

Druk dus. 

In alle drukte hebben we een paar ontzettende meevallers gehad. 
Ik vond in de ruilwinkel nog vrijwel nieuwe tapijttegels in goed passende kleuren voor kamertje en hal én een prachtig, kwalitatief goed en gevoerd gordijn wat heel mooi zal staan in het trappengat (of voor de voordeur). Het gordijn is eigenlijk een staal van een gordijnzaak en was in eerste instantie door de plooien net te smal. Alle plooien zijn inmiddels losgetornd, met rijgdraad van nieuwe plooien voorzien en nu ben ik die plooien met de hand aan het dichtnaaien. 

Het is voor het eerst dat ik plooien in een gordijn naai en ik ben behoorlijk trots op m'n handwerk! 

Nu alleen nog even flink doorbuffelen zodat alles ook echt klaar is deze week.
Lukt het niet, dan is het ook geen ramp hoor. Als het maar leefbaar is. Dan schilderen we wel weer verder als die kinderen weer weg zijn. 

Het streven is in ieder geval om de hele eerste etage (minus de douche) deze herfst helemaal klaar te hebben.

Onhandig was wel dat het naaien met de naaimachine van de gordijnen voor de grote kamer niet lukte omdat de naald steeds brak. Gelukkig wil m'n moeder het laatste al voorgespelde stuk wel even aan elkaar naaien.


Zijn jullie goed in het zelf maken van dingen?

Reacties

  1. Nee. Manlief vroeg gisteren wanneer ik eens ging leren naaien.... niet dus. Maar laat het hem niet weten!
    Er zit hier een naaister die geen hoofdprijs vraagt, dus waarom zou ik??? Anders heb ik nog altijd mijn schoonmoeder achter de hand!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Nou goedgoed? Nee 'k kan het wel en da's ook genoeg erover gezegd,
    groet

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. LOL ik zit zeker qua naaien ook op dat niveau hoor...

      Op de middelbare school moest ik altijd m'n werk uithalen (tot in het oneindige) omdat het naadje slingerde.

      Nou... dat naadje slingert nog steeds! Maar stofje A en B zitten wél aan elkaar vast. Consequent slingeren geeft daarbij ook eenheid en met een draad van de goede kleur valt het niet op.

      Sowieso: uit de winkel is de naad niet altijd rechter...

      Verwijderen
  3. Ik doe het wel,maar ben niet goed in hele stukken recht naaien.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Gordijnen zou ik ook wel zelf willen maken, kende je dat al of heb je dat bv via internet opgezocht? Ik heb 1 raam waar ik nog gordijnen voor nodig heb, ik wacht eigenlijk nog op een koopje, maar daarna weet ik nog niet hoe ik dat het beste kan doen.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Mijn moeder heeft de gordijnen voor mijn eerste kamer genaaid: stuk ongebleekt katoen, zomen erin en op de bovenste zoom een stuk band waar je gordijnnaalden in kan doen (band met tunneltjes).

      En in later huizen kocht ik dan goedkoop tweedehands gordijnen die nooit de juiste hoogte hadden en dan kortte ik ze in.

      Het is meer een kwestie van kijken en dan doen. In de bieb vind je boeken, maar met gewoon zelf aan de slag (en goed kijken en precies werken) kom je ook een heel eind.

      Begin wel klein... (dus niet met een project van een heel huis met plooigordijnen).

      Verwijderen
  5. Ik kan ook niet naaien, hoewel ik wel een naaimachine heb. Een paar jaar geleden heb ik gordijnen genaaid, zonder plooi natuurlijk, gewoon lekker makkelijk met een 'tunnel' bovenin waar je een gordijnroede inschuift. Ik heb de gordijnen extra lang gelaten, dan zie je niet hoe scheef ze zijn... Wat knap dat je zelf plooien hebt genaaid! Hopelijk wordt het nu echt eens een beetje beter weer (hier in Dordrecht giet het de hele dag en het is koud!), zodat je logees een beetje bij kunnen kleuren.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Ik heb nooit 'leren' naaien maar moet zeggen dat ik toch wel heel goed overweg kan met de naaimachine en me 'een selfmade naaister' kan noemen. Toen onze kinderen klein waren hadden we het, met één inkomen, niet echt makkelijk op financieel vlak. Ik kocht toen een basisnaaimachine, een paar naaiboekjes met naaipatronen en ben mezelf beginnen leren naaien. Van mijn moeder, tantes, buren kreeg ik wat stof die zij niet meer gebruikten en daar naaide ik leuke en originele kleertjes van voor de kindjes. Het lukte ook om uit grote kledingstukken kleine kleertjes te maken dus ik recycleerde al ver van voor de tijd dat recycleren 'in' was. In mijn geval was het meer uit noodzaak dna om het pricinipe. Naaien is een beetje gebaseerd op logica : wat moet ik eerst doen, welke stukken naai ik eerst aan elkaar ? Door zelf te proberen, vaak fouten te maken en te moeten lostornen en herbeginnen, heb ik echter heel veel geleerd. Ik naaide voor de kinderen zo goed als 'alles' : broeken, jassen met rits, overhemdjes en bloesjes, rokjes en kleedjes, pyamaatjes tot zelfs hun ondergoed (uit agedankte t shirts). Met heel wat wilskracht, doorzettingsvermogen én tijd heb ik mezelf het naaien aangeleerd en daar ben ik best trots op.... Eens het naaien onder de knie kocht ik vaak couponnetjes op op de markt, uitverkopen en daaruit kon ik dan heel goedkope kledij maken die toch zeer exclusief was. Ik maakte voor d ekinderen zelfs de eerste en plechtige communiekledij en kreeg er enkel positieve reacties op.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Wat een mooi verhaal!
      Knap en inspirerend.
      (misschien moet ik toch 'ns...)

      Je beschrijft heel mooi hoe je jezelf dingen kunt leren en wat het uiteindelijk oplevert.

      Leren is idd soms flink ploeteren, maar door gewoon te doen leer je altijd weer wat en de volgende keer gaat het beter (en op andere - nieuwe - vlakken dan weer fout, maar dat hoort erbij).

      Verwijderen

Een reactie posten

Stuur een bericht

Populaire posts