"Eigen keuze"

Op een ander blog  schreef een anoniempje dat adoptie een "eigen keuze" is en dat ik daar maar onbetaald verlof voor op moet nemen in plaats van daar (eigen) vakantiedagen voor op te sparen. 

Zomaar even een zinnetje van iemand die dat gewoon zo vind. Een anoniempje, waar ik me eigenlijk helemaal niets van aan moet trekken.
 
Maar weet je... het doet pijn.


Het valt me op dat de kreet "eigen keuze" tegenwoordig wel vaker valt. 
En eigenlijk wordt daarmee gezegd: "zoek het zelf maar uit! Ga het zelf maar oplossen. 
Val mij er niet mee lastig. Rot maar op en zorg er in ieder geval voor dat jij mij geen geld gaat kosten."

De pijnplek is niet dat we nog wat meer zelf zouden moeten betalen. Want betalen dat doen we sowieso wel en eerlijk gezegd heb ik helemaal geen vakantiedagen over van vorig jaar.

Het gebrek aan solidariteit doet pijn. 
Hiermee wordt namelijk gesteld dat zwaardere lasten maar fijn op de schouders moeten blijven waar ze zitten, als de anoniempjes er maar geen last van hebben en dat vind ik (maatschappelijk gezien) een kwalijke zaak. 

Nou zijn wij vrij zelfvoorzienend. Wij zijn bepaald geen rijke mensen, maar dat geld voor die adoptie komt er echt wel.  Hopelijk zonder een cent te hoeven lenen van ouders of bank. Dat we nog iets terugkrijgen van de belastingdienst, daar ga ik niet van uit. Dat zal dit jaar wel weg bezuinigd worden. Tja... wat wil je met dergelijke luxe eigen keuzes.

Dus die 900 euro voor de suffe verplichte cursus (6 dagdelen onder werktijd = in eigen tijd), alle reiskosten, 15.000 adoptiekosten, 4.000 voor het vertalen van het gezinsverslag, de reis- en leefkosten om  6 weken in het desbetreffende land te wonen: dat betalen we allemaal zelf. Die kosten van het onbetaalde verlof voor mij en manlief van minstens 2 maanden kan er dan ook heus nog wel bij.

Mochten we willen gaan voor een tweede procedure (als we dat kunnen betalen) dan betalen we dat ook zelf. 

Dus... anoniempjes, maken jullie je vooral maar niet ongerust. 

Overigens:
Alle ritjes naar het ziekenhuis voor vruchtbaarheidsbehandelingen hebben we ook zelf betaald. De eigen bijdragen voor medicatie, het eigen risico waar we elk jaar weer boven zaten, de extra kosten voor weet ik veel wat. Allemaal zelf betaald. De gemiddels 6-8 dagdelen per behandeling hebben we ook niet op de werkgever zijn kosten gedaan. Alles in eigen tijd en zelf betaald.

De behandelingen zelf hebben we wel grotendeels vergoed gekregen. Ja... daar heb je me anoniempje! Ben ik toch een kostenpost. Gelukkig voor jou betaalde ik steeds een deel terug via ons eigen risico en eigen bijdragen.

Aan de andere kant: al het verdriet om het ongewenst kinderloos zijn, alle pijn, schaamte, ongemakken, angst en radeloosheid. Allemaal zelf geleden en zelf "betaald". 


Met dan (hopelijk) straks als wij een compleet gezin met kinderen zijn, als bizar extraatje opeens kinderbijslag...

Want het HEBBEN van kinderen valt kennelijk opeens niet meer onder "eigen keuze" en moet gesubsidieerd worden. 

Ik kan niet wachten!

Reacties

  1. Solidariteit is heul erg ver te zoeken..... Vreselijk jammer en een gemis in iemands zijn leven....
    Ik gun en wens je alle goeds toe in deze spannende tijd. Elke keer als ik op jullie blog kijk hoop ik op weer meer nieuws :)

    Makkelijk van mij om te zeggen, trek je er niets van aan.... Maar geloof mij er zijn er genoeg die jullie dit voor 200 % gunnen!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Snap dat je je hiertegen wilt uitspreken. Wat een onzin om voor anderen te bepalen waar ze hun vakantiedagen aan mogen spenderen. Net als Frisse Starter kom ik ook steeds even bijlezen om te kijken of jullie al goed nieuw hebben vernomen.

    De anoniempjes van deze wereld weten altijd zo goed hoe ie in elkaar zou moeten zitten en hoe anderen zouden moeten leven. Vooral anderen.

    Jullie hebben er zo veel voor gedaan en gelaten, dat komt vast helemaal goed binnenkort. Het is jullie zeker voor 200% gegund!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Laat je niet zo *hoe zeg ik dit netjes?* in een hoek drukken door 1 anoniem persoon! Volgens mij wordt er over deze persoon wel vaker wat gemeld in blogland. Als ik het goed begrijp moet diegene hier op het anonieme internet de sfeer bederven. Maak je er niet druk om en trek het je niet persoonlijk aan. Niet iedereen die hier in ons land vrij rondloopt is volledig toerekeningsvatbaar.

    WG

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Heel begrijpelijk dat zo'n opmerking pijn doet, ook al weet de persoon in kwestie waarschijnlijk niet eens waar hij of zij het over heeft. Ik heb ontzettend veel respect voor jullie als ik zie hoeveel moeite en geld het kost om een kindje te adopteren. Heel veel succes en sterkte met het traject wat jullie nog door moeten!

    (PS, volgens mij kun je de optie ook uitzetten om als anoniem te reageren, ontneem je zulke personen ook de lol om andermans leven te bekritiseren :-) )

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Thanks meiden voor jullie lieve reacties.

    En ja ik weet dat ik het me niet aan moet trekken. Aan de andere kant; af en toe wat tegenwicht mag best ;-)
    Want je zou er nog van schrikken hoeveel mensen dit soort dingen vinden en ook zeggen.

    Mocht er goed nieuws komen, geloof me dan komt het met hele grote letters op m'n blog te staan :-)

    Vooralsnog zijn we echter druk bezig om alle paperassen te verzamelen om op de wachtlijst te kunnen komen.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. 'k Heb diezelfde reactie ook gelezen en werkelijk, 'k kreeg last van plaatsvervangende schaamte en boosheid.(En dat, zo'n anoniempje die niet eens een naam durft te noemen, heeft nota bene ook nog stemrecht, om het niet grover te zeggen. Peanutbrains, zo worden ze hier thuis genoemd)
    Meis, je hoeft je niet te verdedigen, 'k kan me zelfs voorstellen dat je door zulke opmerkingen volledig uit het lood geslagen raakt.
    Er zouwen meer mensen zoals jullie moeten zijn, daarvan wordt de
    wereld een stukje mooier,
    Groet

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Lijkt mij moeilijk om zo´n reactie te negeren, je trekt het je toch aan. Weet dat heel veel er niet zo over denken. Ik heb in ieder geval veel respect voor jullie en ik ga ook voor die 200%!!

    Wij hebben vorig jaar in China een groep Amerikaanse ouders gezien met hun Chinese adoptie kindje, zo ontroerend! Als jij erover schrijft, zie ik steeds die beelden en ik hoop dat jullie straks net zo gelukkig worden als zij!

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Je hoeft je helemaal niet te verdedigen al begrijp ik heel goed dat je van zulke opmerkingen verdrietig bent. Zulke anonieme opmerkingen zeggen meer over de ander dan over jou. Ik hoop dat jullie heel snel een kindje in jullie armen en hart kunnen sluiten.

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Pijnlijk inderdaad dat soort opmerkingen, ik kan me voorstellen dat je het je toch enigszins aantrekt.
    Ik vindt het in ieder geval heel mooi dat jullie 'n kindje willen adopteren en hopelijk hoeven jullie er niet nog heel lang op te wachten.

    BeantwoordenVerwijderen
  10. De Anoniempjes zouden hun ogen uit hun kop moeten schamen. Als jullie voor adoptie gaan is dat een goede aktie, waarmee je een kind een toekomst geeft. Inderdaad alle pijn verdriet en kosten kwamen al voor jullie rekening. Zoals de indianen gezegd schijnen te hebben; eerst een poosje in iemand anders mocassins lopen, voordat je erover praat(oordeelt).
    Ik wens jullie er veel geluk en voorspoed mee!

    BeantwoordenVerwijderen
  11. ...........amen.............

    ps positief blijven denken er zijn ook mensen die het snappen en meeleven.
    gr jenny

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Och, och, och... ik heb met mijn mond open je blog gelezen. Ik voel met je mee. Ik denk dat anoniempje zich diep moet schamen, blijkbaar beseft zij niet waarom jullie tot adoptie overgaan en in hoe zo'n emotionele (en financiële) rollercoaster jullie al zitten. Probeer haar maar te vergeten. Ik heb laatst een blog die mij erg kwetste ook gewist, 'kwetsers' verdienen je aandacht eigenlijk helemaal niet.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Je hebt gelijk dubbeltje, ik moest het even kwijt maar leg het nu naast me neer.

      Enne... dank je wel!

      Verwijderen
  13. Het is wel goed dat je even heel duidelijk verwoord wat er allemaal komt kijken bij adoptie. Hoe het voelt. Hoe de reacties zijn die je soms maar te slikken hebt.
    Dat is een eyeopener.
    De dochter van een collega van me is samen met man en chinees kindje thuisgekomen...de HELE straat had de vlag uitgestoken.
    Een stille groet vol van begrip en steun.
    Verder werden ze even lekker met rust gelaten.
    Zo kan het ook nog!

    BeantwoordenVerwijderen
  14. Wat goed,dat je dit zo opschrijft.Want adoptie is niet niks. Om over gevoelens en financien niet te spreken. Ik hoop,dat de papierwinkel in orde gaat komen. En er hier een keer een mooi blog verschijnt.

    BeantwoordenVerwijderen
  15. hier ook een anoniempje ,maar wel een die graag wil laten zien dat niet alle anoniempjes hetzelfde zijn, want ik vind de reactie die je hierboven beschrijft echt onbeschoft en ik wilde even laten weten dat er ook andere anoniempjes zijn die jullie en jullie kindje als het zover is alle geluk van de wereld wensen.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ha anoniempje :-)
      Weet ik ook wel hoor.
      Dank je wel!

      Gelukkig zijn er vooralsnog meer warme, aardige en prettige mensen (en anoniempjes) dan lompe en onaardige.

      Verwijderen
  16. Een anonieme reactie waar, zao te lezen, helemaal niet over nagedacht is. Ik ben er juist voor dat ook adoptieouders een soort van verlof krijgen. Als je zwanger bent krijg je 16 weken tegenwoordig! En natuurlijk heb je dan (soms)ook lichamelijke klachten, maar als adoptieouders maak je in een korte tijd een heleboel mee.
    Probeer het je niet aan te trekken.
    Mensen hebben overal een mening over. Soms sta ik bij de kassa mijn boodschappen op de band te leggen en dan vragen mensen of ik voor een weeshuis inkoop. Als ik dan zeg dat ik 5 kinderen heb, hoor ik regelmatig de zin:"Maar dat is tegenwoordig toh niet meer nodig""....
    Ik hun jullie van harte jullie kindje en leeft erg mee!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Je zou je dan bijna afvragen met welk doel die andere mensen dan kinderen hebben.

      Wij kregen eens de opmerking "Zo leuk zijn kinderen niet hoor", waar die persoon haar (volwassen) dochter bij stond...

      Als adoptieouder krijg je 4 weken adoptieverlof, wat in verhouding met zwangerschapsverlof en de realiteit in adoptieland erg krap is.

      Verwijderen
  17. Ik had het ook gelezen, en had even de neiging daarop te reageren... Het moet je af en toe heel hard aankomen hoe mensen reageren. Sommige mensen kunnen zich kennelijk pas inleven als ze het zelf meemaken. Ik wens je een heel lief kindje toe en hoop dat je die zo spoedig mogelijk in de armen mag sluiten. Ik heb veel respect voor jullie!

    BeantwoordenVerwijderen
  18. Wat sterk van je deze reactie terug. Wat kunnen sommige mensen toch blaten zonder inderdaad te weten waar het over gaat. Ik hoop dat jullie wensen uit mogen komen en dat er snel kinderen in jullie leven mogen komen. Weet je zeker dat er bij jullie werkgevers geen regeling hievoor is? Weet niet bij wat voor werkgever jullie natuurlijk werken maar grotere bedrijven hebben hier vaak een eigen lief en leedpot voor waar ze mensen financieel mee kunnen ondersteunen. Bij mijn werkgever is het in de cao geregeld dat je met adoptie ook net zoveel verlof hebt als wanneer je zwaner was geweest. Het is zelfs geregeld in geval van draagmoederschap. Gaat dus best ver. Misschien dat jullie werkgever ook eens met jullie kan meedenken. Ik zou proberen zo open mogelijk een gesprek aan te knopen en te vragen wat deze voor jullie kan betekenen. Een werknemer die lekker in zijn vel zit daar is iedereen bij gebaat.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Bedankt voor de tip! Ik ga voor de zekerheid eens informeren.

      In ieder geval is er de mogelijkheid om extra uren te sparen voor langer verlof. Ik geloof dat ik nu 48 uur heb. Niet veel, maar in ieder geval iets.

      Verwijderen
  19. Dit deed me trouwens denken aan mijn hartzeer van vorige week. Was met man en dochterlief in het zwembad. Dochter was gezellig met iemand in het bubbelbad aan het kletsen. Iets later komt die vrouw naar me toe om te vragen of ze enigst kind is. Ja geef ik aan.O nou ze wil wel graag een broertje of een zusje. Wat ik niet zei maar wel dacht was, mevrouw waar bemoeit u zich mee, we zijn al 4 jaar bezig en zouden dit heel graag zelf ook willen. Misschien kunt u eens nadenken voordat u een wildvreemde aanspreekt?
    Mijn dag was daarna echt een beetje vergald en het bleef me door mijn hoofd spelen.Elke maand dat het niet is gelukt voel ik me weer een wrak.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ach... ik kan me zo voorstellen dat zo'n stomme opmerking je van slag maakt.

      Juist de onzichtbare verwondingen doen zoveel pijn omdat mensen omdat ze het niet weten (of gewoon lomp zijn, die heb je ook) een klap geven op juist die plek.

      Hopelijk gebeurd er bij jullie toch nog een wondertje.

      Verwijderen
    2. Ik herken het probleem. Voor ons zoontje zijn we 5 jaar "bezig geweest". Probeer er altijd maar aan te denken dat mensen niet doorhebben wat ze eigenlijk zeggen en dat niemand het slecht met je voorheeft maar gewoon niet beter weten.

      Verwijderen
  20. Inderdaad een gebrek aan solidariteit! Mooi gezegd en ik snap dat het toch pijndoet! Heel goed dat je een kind een warm nest wil bieden! Heel veel succes!
    Lieve groet, caro

    BeantwoordenVerwijderen
  21. Ik kan me voorstellen dat zo'n opmerking je raakt!

    Lezen en weer vergeten zou ik zeggen! Ik wens jullie heel veel goeds!

    BeantwoordenVerwijderen
  22. Heel pijnlijk, zo'n opmerking en het getuigt bepaald niet van inlevend vermogen. Jammer genoeg zul je dit wel vaker tegenkomen, ook als je je kind(eren) al hebt. Zelf hebben wij, naast onze biologische kinderen, 2 nu volwassen adoptiekinderen. En nog steeds zijn er mensen die het hebben over echte en niet echte kinderen. De opmerkingen over wat het de maatschappij kost, hebben wij ook vaak moeten horen. Temeer omdat het in ons geval om kinderen met een ziekte en/of handicap ging. Het enige antwoord wat ik er op had en heb, is dat de wereld groter is dan Nederland. Dat we wereldburgers zijn en dat ouderschap betekent dat je verantwoording draagt voor een jonger leven dat van jou afhankelijk is. Het maakt niet uit of dat uit jou of uit andere mensen ontstaan is. Ik hoop dat jullie snel een kind in jullie armen mogen sluiten. Veel sterkte gewenst,
    hanna

    BeantwoordenVerwijderen
  23. Hallo lieve lezers / medebloggers,
    Ik wil jullie even heel hartelijk bedanken voor jullie grote hart onder de riem.

    We gaan sowieso stug door met onze procedure en hopen dat we over niet al te lange tijd ons eigen wondertje in onze armen mogen sluiten.

    :-) en ondertussen proberen we de kwetsers te negeren en consuminderen we alvast stevig door voor alvast de volgende procedure (we blijven positief!)

    BeantwoordenVerwijderen
  24. Lastig onderwerp, natuurlijk is adoptie eigen keuze, maar ook weer niet helemaal. Je kunt inderdaad ook NIET adopteren, maar wat als je wel heel graag kinderen wilt, maar ze niet kunt krijgen? En ook wel vreemd dat je 'gratis' kinderen kunt krijgen als het werkt, maar als dat niet het geval is, moet je door een enorme molen heen. Aan de ene kant logisch, je moet zeker weten dat kinderen goed terecht komen, maar aan de andere kant; mensen die zo een kind krijgen, hoeven daar helemaal niet voor aan eisen te voldoen. Terwijl die er soms ook veel minder bewust voor kiezen en misschien veel minder goed voorbereid zijn. En wat je zegt; zodra je ze hebt, is het allemaal heel normaal dat je kinderbijslag e.d. krijgt.

    Ik vind het heel knap hoe jullie de moed erin houden en zelfs met allerlei tegenvallers nog doorzetten. Hopelijk wordt dat over niet al te lange tijd beloond. En als ik je werkgever was, had je van mij ook verlof gekregen, want één ding is mij sowieso wel duidelijk: een adoptie is ook een héél zware bevalling!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dank je wel!

      Enne mbt dat "eigen keuze" iemand anders verwoordde het eens heel mooi:

      Een kinderwens an sich is geen keuze. Die heb je of die heb je niet.

      En ja... adoptie is idd ook een hele zware bevalling.
      Of sowieso het hele traject, waarbij adoptie boven medische behandelingen het grote voordeel heeft dat je er een wijntje bij mag drinken en er niet aan je lijf geprutst wordt ;-)

      Verwijderen
  25. Jullie kinderwens moet wel zeer groot zijn en ik vind het echt moedig dat jullie een kindje van 'ergens' een liefdevolle warme thuis willen geven. Hou de moed erin en laat je niet klein krijgen door mensen die negatieve kritiek hebben....

    BeantwoordenVerwijderen
  26. Ach, als hier morgen iemand op de stoep staat met 5 gehandicapte kindjes dan hebben wij er plaats voor, ons hart en huis is groot genoeg. Helaas kom ik niet door de medische keuring en hebben we geen spaarpotje, de hypotheek gaat voor. Moraal, geniet ervan, jullie lijken me heerlijke mensen die echt iets voor een ander kunnen betekenen xx Anneke.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dank je Anneke!
      Wat jammer dat jullie niet door de medische keuring komen.

      Ik hoop van harte dat er voor jullie een ander pad komt.

      Verwijderen
  27. De meeste zwangerschappen zijn toch ook een bewuste keuze? Ik hoor niemand pleiten om het zwangerschapsverlof af te schaffen, of de kinderbijslag. Als je de logica van die 'anoniempje' wilt volgen, kan je dat wel ver doortrekken.

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Stuur een bericht

Populaire posts