Ben jij ook corona moe?


 
Vandaag kreeg ik het bij het insprayen van het winkelwagentje even te kwaad. Het lukte me nog net om met droge ogen buiten te raken, waar ik een vriendin belde om mijn hart te luchten. Ik was namelijk even helemaal corona moe. 

Niet alleen de corona / covid-19 zelf verspreid zich namelijk via druppels, maar ook de gevolgen voor mensen druppelen in een emmer die er soms gewoon even van overstroomd. 

Alles bij elkaar heeft de covid-19 namelijk een gigantische invloed op het dagelijks leven. Iedereen doet zijn best om het gewone leven zoveel mogelijk door te laten gaan, maar de gevolgen van covid en de maatregelen ertegen zijn inmiddels doorgesijpeld tot alle onderdelen van ons leven. 

Zoals: 

  • Geen werk / inkomen
  • Totale onzekerheid over de toekomst (qua inkomen / werk, maar ook qua gezondheid, maatregelen, vrijheden enzovoort).
  • Gedoe en onzekerheid als er iemand binnen het gezin verkouden is.
  • Geliefde naasten niet gewoon kunnen zien en knuffelen.
  • Dagbesteding voor de kwetsbaren in onze samenleving is afgevallen of dreigt weer af te vallen. 
  • Onze kwetsbare ouderen dreigen weer in grote getale besmet te raken, wat maakt dat er weer beperkingen komen qua bezoek en er angst is voor verdere sociale isolatie.
  • Leuke uitjes (anders dan wandelen, fietsen of naar de speeltuin) vallen af.
  • Een bezoekje aan de supermarkt is een stuk ingewikkelder geworden. Je moet je kar insprayen, een mondkapje op (of in ieder geval besluiten of je er eentje draagt of niet, zorgen dat je zo'n ding bij hebt enzovoorts), afstand houden in de supermarkt (wat best ingewikkeld is) je moet zoveel mogelijk in je eentje naar de winkel en wordt erop aangesproken als je noodgedwongen iemand meeneemt de winkel in).
  • Onzekerheid / angst over verdere maatregelen (kinderen weer niet naar school? Regio's op slot? Hoe zit het met de kerst?)
  • Zorgen over ons zorgsysteem: er zijn regelmatig berichten dat ziekenhuizen ambulances weigeren en dat de reguliere zorg wordt afgebouwd. Deze twee gevolgen kunnen zeer kwalijke gevolgen hebben voor het individu - en je zult dat individu maar net zijn! Verder worden mensen met corona verplaatst naar andere ziekenhuizen. Hierdoor kunnen geliefde naasten zomaar opeens een gigantisch eind weg in een ziekenhuis belanden. 
  • Zorgen over de economische gevolgen van deze crisis en haar steunmaatregelen. Hoe ziet ons land er straks uit? Klapt de woningmarkt straks weer in elkaar? Vallen straks zaken als musea, zwembaden en dergelijke om? Krijgen we een gigantische economische crisis? En hoe doorstaan we dit in vredesnaam allemaal? 

Morgen zal de last hopelijk weer minder zijn, maar vandaag drukte dit alles even heel zwaar op mijn schouders. 

Hoe gaat het met jou? Ondervind jij veel last van de (maatregelen tegen) covid-19? En hoe ga je daar mee om? 



Reacties

  1. Ik vind het dit keer ook lastiger. Het gedoe, de onzekerheid en zorgen wegen steeds zwaarder.
    Voorbeeld
    Gister werd gezegd dat de zwemlessen door mogen gaan, vandaag is dat weer terug gedraaid.
    Waarom?
    Gister was het nationaal schoolontbijt. Alle juffen moesten een mondkapje op en plastic handschoenen aan. Na het ontbijt mocht het weer af.
    Waarom?
    Ik wil niet dat onze kinderen opgroeien hiermee.
    Iedere keer nieuwe regels voor een paar weken. Maar ondertussen zitten we er al maanden mee.
    Hoe lang gaan we dit nog volhouden?
    Gr Yvonne

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dat het zolang duurt maakt het zeker moeilijker. Vooral nu alles wéér strenger wordt. Dat de regels zo willekeurig lijken te zijn helpt daar inderdaad ook niet bij.
      Ikea wel open, het plaatselijke yogaklasje mag niet... Onze plaatselijke biebbus (met stoplicht - er mogen maximaal 2 personen tegelijk naar binnen, medewerkers met mondkapje achter een plastic gordijn) moet dicht terwijl de pubers nog steeds met zijn allen in de klas zitten (in de klas van een kennis zijn nu inmiddels 3 leerkrachten ziek...).

      En (dat vond ik een moeilijke) de horeca was heel de zomer open, moet weer dicht en krijgt 2500 euro. Wij zijn al 8 maanden dicht en er is geen kijk op wanneer de boel weer gaat draaien. Nou gun ik de horeca dat geld wel, maar hallo... er zijn nog meer beroepsgroepen die minstens net zo zwaar zitten.

      En ik snap wel dat ze gewoon ergens grenzen moeten zetten hoor, ik zou de baan zelf niet willen.

      Verwijderen
  2. Ik werk in een verpleeghuis en bij ons zijn er nu een aantal afdelingen met corona. Het is een heel raar gevoel om beschermende kleding aan te trekken en de afdeling op te gaan met het idee dat je risico neemt met je eigen gezondheid.Een soort nare droom. Ik val op drie manieren in een risicogroep. Dus winkelen is niet hetgeen waar ik me heel ruk om maak, dan kan ik genoeg maatregelen nemen om niet besmet te raken.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dat klinkt ook wel echt heftig hoor. Het is zo naar dat je niet weet hoe ziek je ervan zou worden als je het krijgt he... Sterkte. Het lijkt me echt heel lastig om op dit moment daar te werken terwijl je zelf in de risicogroep valt.

      Verwijderen
  3. Het lastige in tegenstelling tot de vorige keer, is dat we nu de winter in gaan. Ook merk je dat in de kliniek waar ik werk steeds meer maatregelen komen. Deze maatregelen zorgen er voor dat je de zorg die je anders geeft anders is, de mensen kunnen niet meer je gezicht zien, dat maakt het werken lastiger. Ook de agressie neemt toe want bezoek en cliënten hebben een korter lontje. Eigenlijk was de planning om te gaan stoppen met werken. Maar ik heb besloten toch voorlopig te blijven werken, juist omdat ik covid-19 moe word en het soms heel beklemmend vind. Ik mis de vrijheid om zomaar even ergens heen te gaan, ik mis het spontane en wil om die reden ook blijven werken voorlopig, dit om te voorkomen dat ik geestelijk in een gat ga vallen.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. We gaan niet naar de zon, maar naar het donker. Wel goed dat de kliniek goed meeloopt qua maatregelen, maar ook confronterend.

      En inderdaad: iedereen zijn lontje is korter. Waarscijnlijk zijn veel mensen corona-moe...
      Hopelijk kun je binnen niet al te lange tijd toch stoppen met werken in een corona-arm Nederland.

      Verwijderen
  4. Ik ben het ook wel enorm zat.

    Maandag zijn wij uit een quarantaine van 2,5 week gekomen. Helemaal blij dat zoon weer gewoon naar Scouting en zwemles mag EN dat we eindelijk zijn verjaardag kunnen gaan 'vieren' met 3 man visite.... maar nee hoor, dinsdag werd alles weer dichtgegooid voor de komende twee weken EN mogen er nog maar 2 man per dag komen, dus kunnen we WEER alles omgooien.

    Het zijn allemaal maar van die kleine dingen maar soms ben ik het zo zat joh. Elke keer weer plannen proberen te maken en er het beste van proberen te maken, en dan net als je denkt nu heb ik iets geregeld, wordt alles weer omgegooid.

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Stuur een bericht

Populaire posts