Ziekmelden voor je werk
Wat ziek zijn betreft blijf ik een hopeloze optimist. Of gewoon ontzettend onrealistisch (als je het onvriendelijk wilt bekijken). Zodra ik kan staan zonder me direct ontzettend beroerd te voelen denk ik gelijk dat ik weer fit genoeg ben om te gaan werken.
Zo ook gisteren. Opstaan en ontbijten ging ook inderdaad best redelijk. Helaas was de energie bij aankomst op het schoolplein echt op. Na het afleveren van zoon was ik blij dat ik weer naar huis kon. Werk heb ik maar afgebeld. En maar goed ook, want af en toe een wandeling van de bank naar de waterkoker was meer dan genoeg actie.
 |
Vandaag was het niet veel beter. En dus heb ik mij nog een dag ziek gemeld. Want gelukkig kan ik dat inmiddels: me ziek melden als ik me ziek voel.
Beterschap! Waarschijnlijk heb je het virus te pakken wat bij ons in de omgeving ook heeft geheerst.
BeantwoordenVerwijderenIk moet als ik me ziek meld zelf mijn vervanging regelen. (zelfsturend team) Dat is ontzettend lastig, want we zijn al onderbezet. Heb dus vorige week op mijn 2 vrije dagen alle leuke dingen die ik wilde gaan doen geskipt en met de kippen op stok gegaan, om de dagen daarna met paracetamol toch mijn werk te kunnen doen.
Dat is ook ellendig om zelf je vervanging te moeten regelen.
VerwijderenWie moet dat dan doen als je opeens ernstig ziek bent en je niets kunt regelen? Je man?
Overigens blijft mijn werk gewoon liggen... Dus ben ik eigenlijk mijn eigen vervanging ;-)
VerwijderenIk werk als zzp-er thuis dus ik hoef me niet officieel ziek te melden. En als moeder vind ik het gewoon al helemaal niet te doen, omdat dan prompt de radertjes van het huishouden tot stilstand komen.
BeantwoordenVerwijderenHuisvlijt
Als moeder ziek zijn is heel lastig. Ik ben op dat soort momenten wel heel dankbaar voor alle aanwezige apparaten (wasmachine, droger en vaatwasser).
VerwijderenDat laat niet weg dat het lastig is om de boel door te laten lopen als de man van huis is voor werk en ik ben ziek. Vooral in de weekeinden.
Ik moet inmiddels wel, ik heb mijn lesje wel geleerd. Jarenlang boven mijn krachten een slag in de rondte gewerkt en het maar vreemd vinden dat ik 's avonds en 's weekends echt niks meer kon. Bleek ik een best pittige aandoening te hebben.
BeantwoordenVerwijderenMe ziek melden doe ik alleen niet gauw, ledematen net half of helemaal uit de kom gehad, hoofdpijn, buikpijn, verkouden, ontstekingen etc. ik ben gewend om dan nog door te gaan.
Ik heb nu een rolstoel voor als ik niet kan lopen en als ik niet kan rijden kan ik de rolstoeltaxi bellen. Mijn motto is "thuis doet het evenveel zeer". Mijn grens ligt echter bij oververmoeidheid of flink in die richting gaan (en dat gaat best gauw helaas), in de buurt van een toilet moeten blijven of echt een flinke griep.
Ik kan mezelf niet meer helemaal opbranden, ik heb nu een gezin.