Van die dingen die je niet durft weg te gooien
Dozen vol gaan hier de deur uit. Boeken, kleding, speelgoed, films en weet ik het niet. Alles mag weg. Ik heb er geen moeite mee om spullen weg te doen. In een zucht laat ik alles gaan, op weg naar de kliko of een nieuwe eigenaar.
Mijn geborduurde geboortetegeltje is overigens ook zoiets.
 |
| Doopkaars |
Maar wat moet ik in vredesnaam met dingen zoals mijn doopkaars?
Ook al hoef ik zelf niets meer met dat ding, het voelt nogal dubieus om het ding weg te gooien,
En het opbranden van je zo'n kaars is ook zo... tja... bijgelovig eng....
Mijn geborduurde geboortetegeltje is overigens ook zoiets.
Geen idee wat ik ermee moet, maar weg kan het niet.
Ik heb geen doopkaars, wel doopkaartje met tekst, die kan bewaard worden.
BeantwoordenVerwijderenBabykleertjes van mezelf, eerste ringetje, bedelketting (8 jaar lang ieder jaar een bedel op de verjaardag) heb ik weggedaan, na minstens 8 jaar twijfelen. Geen moment gemist.
Inmiddels kan ik ook de kaars branden die op de uitvaart van mijn moeder heeft gebrand.
Dat zijn wel hetzelfde soort dingenals die doopkaars. Als ik vragen mag: op wat voor momenten brand je die kaars die op de uitvaart van je moeder heeft gebrand?
VerwijderenIk heb geen doopkaars, onze zoons hebben er wel een. Deze zijn inmiddels in de loop van de jaren opgebrand.
BeantwoordenVerwijderenWaarom zou het 'bijgelovig'zijn om je doopkaars op te laten branden?
Misschien heb je geloven achter je gelaten, dan zou je het gewoon als een kaars kunnen beschouwen. En steek je hem gewoon aan.
Misschien betekent geloven wel wat voor je, dan kun je hem branden op voor jou bijzondere dagen (verjaardag) of als bemoediging als je verdrietig bent.
Misschien herinnert de kaars je aan je ouders. Als het goede herinneringen zijn, laat hem dan branden op een moment dat je aan hen wilt denken.
Misschine bezoek je wel eens een kerk als je op vakantie bent, vaak kun je dan een kaarsje branden. Neem jou kaars mee, zet hem er bij en steek hem aan.
Dit zijn zomaar een paar idee-en die bij mij boven kwamen borrelen naar aanleiding van je blog.
En een jeugdherinnering zoals je geboortetegel. Ik bewaar ook een paar dingen. Ik heb ze aan m'n kinderen laten zien en vertel dan waarom ik ze bewaar, waar ze mij aan herinneren, aan het verhaal dat er bij hoort. Zo leren ze ook mij kennen, hoe ik geworden ben die ik nu ben.
Succes met het uitzoeken en beslissen!
Janny
Dank je wel voor je ideeën Janny, hier kan ik wel wat mee. Om de kaars te branden bij bijzondere gelegenheden vind ik wel een heel mooi idee.
VerwijderenHet geboortetegeltje blijft en krijgt een mooi plekje.
Bij ons wordt de doopkaars gebruikt bij heel bijzondere kerkse gebeurtenisse n. Je doop, eerste communie, trouwen, en bij de ziekenzalving en de uitvaart. Onze kaarsen liggen allemaal bij elkaar ik kan ze zo pakken als we ze nodig mochten hebben.... en ze zullen ook niet weggaan....
BeantwoordenVerwijderenDat is een mooi ritueel om die kaarsen op die momenten te branden. Zo zijn ze een heel leven bij je - letterlijk.
VerwijderenIk heb een zilveren doopbeker. Die kan niet opgebrand :)
BeantwoordenVerwijderenIk bewaar dat soort spullen die niet weg kunnen/mogen in een doos...een oud poezieboekje, wat heel bijzondere tekeningen. Ik noem het de geschiedenisdoos. Ja, die staat op zolder, heel af en toe mag er iets bij(en moet er iets uit want meer dan één doos wil ik niet)
Fijn zo'n doos. En knap van je dat je het bij één doos kunt houden.
VerwijderenIk ben kennelijk een mens van brieven en foto's. Daar heb ik twee mapjes van vol en die mogen ook niet weg.
Ook op mijn zolder staat zo'n doos. O.a. met een stempelkaart van een fijne vakantie in Friesland en een kaart van de rivieren de IJssel en de Rijn. Ook lag er een vork en lepel die ik kreeg einde basisschool, na verhuizing en uitdunnen van die doos ben ik het bestek gewoon gaan gebruiken.
BeantwoordenVerwijderenSommige dingen moet je gewoon bewaren denk ik. Ik heb geen doopkaars, maar ik heb wel de geboortearmbandjes van mijn kinderen bewaard (van het ziekenhuis). Ik probeer het een beetje binnen de perken te houden wat ik voor ze bewaar, maar het is best moeilijk.
BeantwoordenVerwijderenVan zoon vind ik het wegdoen van spullen moeilijker dan voor mezelf. Vooral omdat hij zo weinig tastbare en ontastbare herinneringen heeft van zijn eerste jaren. Voor mezelf kom ik op één doos, voor hem moet ik opletten dat het geen dozen worden...
VerwijderenIk zou mijn doopkaars nooit wegdoen. Je kunt hem bijvoorbeeld even aansteken bij elke verjaardag?
BeantwoordenVerwijderenHuisvlijt