Even alleenstaand ouder

De man zit even in een drukke periode van zijn werk en dat betekent dat ik af en toe een paar dagen alleen ben met zoon. Hoewel ik dat aan de ene kant soms best fijn vind (gewoon... lekker de woonkamer 's avonds voor mij alleen), is het ook wel eenzaam en soms best pittig.

Zo had zoon de naweeën van het nationaal schoolontbijt in combinatie met te weinig slaap. 
Ik zat in díe periode van de maand en was te vroeg gewekt. Dan heb je dus twee niet zo fitte mensen bij elkaar. Nou kan ik daar meestal nog wel aardig in schakelen, maar op sommige dagen ben ik dan toch heel blij als de man de boel dan op zeker moment over kan pakken. 

Gisteren was wel zo'n dag. Zoon struikelde over iedere zandkorrel die hij tegenkwam (en hij viel van de trap, beet op zijn tong, stootte zijn pols, viel met zijn hand in de hondenpoep en nog meer van dergelijke ellende). Zijn oren zaten verstopt en de NEE-modus stond vol aan. 

Uiteindelijk heb ik 'm voor het eten in bad gezet met mezelf ernaast met een boek, om hem na het eten (en huilbui nummer zoveel, want het eten brandde op het wondje op zijn tong) liefdevol maar opgelucht in bed te leggen. 

Het ventje was echt uitgeput, want hij sliep binnen de minuut. 

Hopelijk vandaag beter. 


Ondertussen heb ik weer eens diep respect voor al die vrouwen (en mannen) die dag na dag de zorg voor hun kind (eren) alleen doen. Al zal je ook daar je modus wel weer in vinden als het moet. 


Heb jij iemand die de zorg even over kan nemen als het nodig is? 



Reacties

  1. Tja, als alleenstaand ouder vind ik het niet zwaarder dan het anders geweest zou zijn. Je hebt hele makkelijke dagen en lastiger dagen. Je groeit er in mee met je kind net als in een gewoon gezin. Het is net zo veel of minder overleggen met de andere ouder.
    Alleen als de situatie tijdelijk veranderd, zoals bij jou nu, is dan is het zwaarder omdat het anders is. En als je partner weer terug is val je weer in het oude uitgesleten vertrouwde patroon.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Da's waar Jolein, tijdelijke veranderingen zijn soms zwaarder. Simpelweg omdat je het niet gewend bent. Daar komt ook bij dat zoon het ook niet gewend is dat zijn vader veel weg is. Dat scheelt ook.

      Ik kijk uit naar de terugkeer van ons vertrouwde patroon!

      Verwijderen
  2. Ik weet ook iet beter dan het alleen te doen. Toch is het soms best pittig, zeker wanneer ik bijvoorbeeld moet overwerken of zo. Ook ligt de eenzaamheid altijd op de loer, zéker wanneer je al jarenlang een alleenstaande ouder bent. Het is gedoe om altijd maar weer een oppas te moeten regelen (èn betalen.....) om eens onder de mensen te komen.

    Ook opvoedingsdilemma's zijn soms lastig. Het lijkt me fijn om eens te kunnen sparren en dat is toch lastiger met buitenstaanders.

    Maar.... Ja. Als je anders gewend bent is het vast een hele omschakeling. En inderdaad: ik weet niet beter.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ook als je het gewend bent kan het soms best pittig zijn denk ik. Óók als je ondertussen ontzettend geniet van het ouderschap. Hier heeft de man drukke periodes, afgewisseld met heel rustige periodes. Bij beide moet ik altijd weer even wennen ;-)

      Verwijderen
  3. Reden te meer om elkaar als ouders, moeders, te steunen. Even vragen of je iets kunt doen tijdens wandelvierdaagse. Of iemand het gezellig vindt om samen sinterklaas te vieren, of dat je even op de deurbel kunt drukken op pakjesavond. Dat als jij zelf oudere kinderen hebt ze kunnen oppassen - gratis.
    Attent zijn naar elkaar. Oog voor elkaar hebben, want niemand kan het alleen.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. weet je wat ook behoorlijk pittig is , al ben je samen .. er toch meestal alleen voor staan ....

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dat is misschien nog wel pittiger dan om het echt alleen te doen.

      Verwijderen
  5. Mijn schoonzus zei ooit, jij hebt maar mazzel, jij hoeft geen rekening te houden met wat je partner wil qua opvoeding.
    Die opmerking geeft maar weer eens weer dat het gras bij de buren misschien wel groener lijkt, maar het zelden is.
    Ik heb mijn dochter vanaf haar 7e alleen moeten opvoeden, terwijl haar vader voor die tijd eigenlijk ook maar zelden aanwezig was als ouder. Ik denk niet dat er een ideale situatie is. Alleenstaand ouder zijn heeft voor en nadelen, net als samen een kind opvoeden.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Dat lijkt me inderdaad erg pittig, het zou mijn keuze ook niet zijn, maar soms krijg je ermee te maken en héb je geen keuze. Ik denk dat je je dan ook wel weer aanpast, maar het zal wel tijd nodig hebben. Gelukkig is het bij jullie tijdelijk!

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Stuur een bericht

Populaire posts