Een sentimenteel watje

Gisteren besloot ik om de kledingbakken van zoon op zolder eens goed uit te zoeken. Daar staan namelijk de bakken met te grote en te klein geworden kleding. Het is goed met regelmaat even naar de grotere maten te kijken, zodat de passende maat in de kledingkast kan. Daarbij had ik me bedacht dat er missschien toch één en ander naar de kringloop kon van de te klein geworden kleding.

Maar wat blijkt: ik ben een sentimenteel watje. 

Al die kleren waar ik zoon het eerste jaar in rond heb zien lopen...de schoentjes die hij meekreeg toen we hem adopteerden. Het eerste bloesje wat we voor hem kochten. De croc's die ik kocht nadat ik wist dat we eindelijk papa en mama zouden worden.  

Een paar spullen heb ik verplaatst naar de herinneringendoos. De rest heb ik maar weer opgevouwen en terug gestopt. We kijken er een andere keer nog wel naar als zoon nog een stukje verder is gegroeid en ik in een meer daadkrachtige bui ben.

Ondertussen bedacht ik me hoe vreselijk hard het allemaal gaat. Nog niet zo heel lang geleden vroeg ik me af of ik ooit nog moeder worden zou. En zie hier! Ik ben het! Met een kind wat overal uitgroeit, redeneert als Brugman en sinds deze week opeens elke dag thuis schoolwerkjes wil maken.

Doe jij makkelijk spullen / kleding weg van je kinderen?
Wat heb je bewaard?



Reacties

  1. Oh, ik herken het helemaal! Voor je het weet word je dan overspoeld door melancholie en zit je met de tranen in de ogen....

    Huisvlijt

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ik had hier nog 3 A3 dozen met babykleding die ik eigenlijk had bewaard voor het geval 'er nog eentje zou komen'.
    Toevallig hebben we die dozen vandaag uitgezocht, de jongste is al 6 en we zijn klaar.
    We hebben alles waar hun namen op staan er tussenuit gehaald, het eerste pakje wat ze alledrie hebben aan gehad en nog 2 pakjes waar we geen afscheid van konden nemen.
    De rest schuift nu door naar mijn zusje en wat we bewaren zit nu in een vaccuzak in de doos met babyspullen.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ik denk dat het me over een jaar of vier ook beter lukt....

      Verwijderen
  3. Ik bewaarde eerst ook veel meer. Na een tijdje voelde het goed om het weg te doen, maar eerder moet je dat denk ik ook gewoon niet doen. Het heeft tijd nodig, ze groeien zo snel en die kleertjes doen je dat nog eens extra realiseren.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Kennelijk werkt dat dan dus zo. Ik laat die bak dan nog maar even. Een paar dingen heb ik wel alvast apart gelegd, zoals de kleding waarin hij bij ons kwam.

      Ik vind het wel grappig, want gewoonlijk ben ik dus best makkelijk in het wegdoen van spullen.

      Verwijderen

Een reactie posten

Stuur een bericht

Populaire posts