Wat een dag....

Ik startte de dag met een mailtje naar school, in verband met zoon die erg overvraagd wordt op school

Een situatie die kennelijk al twee maanden duurt, omdat de leerkrachten verzuimden om ons in te lichten over veranderingen in de klas (het opsplitsen van de groep en stagiaires die dan een deel van de groep draaien - waardoor zoon in totaal 3-4 juffen per week heeft). Veranderingen, waarvan zij hadden moeten weten dat zoon deze niet kan hanteren - want we hebben een dergelijke situatie al eerder gehad.  

Veranderingen waar zoon helemaal geen last van had hóeven hebben, als ze hem gewoon steeds in de groep van de juf hadden geplaatst. Maar er is anders besloten en ons is niets verteld. 

Wij merkten ondertussen wel dat er iets niet helemaal lekker liep, maar we konden het niet plaatsen en dus kon er ook niet bijgestuurd worden. Waardoor we al twee maanden aan het aantobben zijn met een dagelijks ontploffend, ongelukkig kind die een steeds grotere hekel krijgt aan school.

Over dat gebrek aan communicatie ga ik ze live overigens zeker nog aanspreken. 
Want daar ben ik dus behoorlijk boos over. Net als over de rest trouwens. 

In die staat van geest ontdekte ik vervolgens een stuk rat op het hoogpolige vloerkleed en viel er aansluitend (5 minuten voor de komst van de thuiskapster) een (glazen) fles tomatenpassata op de stenen vloer (páts!).


Tot na de lunch liep het verder soepel, maar toen was er een kleine verandering in plannen en ontplofte zoon  - om een uurtje later (toen de boel net weer gekalmeerd was) helemaal hysterisch te worden omdat ik even weg moest. Allemaal dingen die we niet van hem gewoon zijn. 


Zei ik al dat ik ook nog in díe periode van de maand zat?

Weer thuisgekomen bij de mannen was de boel gelukkig weer gekalmeerd en hebben zoon en ik samen van de nood een deugd gemaakt door het maken van een werkelijk fantastische brownietaart. Lactose- én glutenvrij, mét suiker. Want snoepen is gewoon snoepen en van die matig zoete hap was vandaag echt niet afdoende.


Al met al een goed einde van een taaie dag. En er is nog taart over ook ;-)



Sommige dagen lopen beter met taart

Reacties

  1. Oef, arme zoon. Ik had kinderen met autisme op de reguliere basisschool, en ik liet hen donderdags thuis van school(netjes in overleg met de directeur hoor). Zo hebben ze het net gered op reguliere basisonderwijs. Ik meldde ze gewoon elke donderdag ziek. Zo kon het kind tot rust komen, wat op school niet kon want teveel prikkels/veranderingen. Zo'n dag thuis was niet enkel spelen, ook lezen, rekenen, beetje de structuur van school aanhouden zeg maar, maar dan wel aan de huiskamertafel met mama in de buurt. Misschien een idee je zoon wat vaker thuis te houden?
    Wat me trouwens verbaast is dat scholen tegenwoordig verplicht zijn zorg op maat te geven en dat ze dit blijkbaar niet zo hoog opnemen. Inderdaad,de extra stress had allemaal voorkomen kunnen worden.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Van zorg op maat merk ik niet zoveel. Dat thuishouden zijn we ook al mee begonnen, alleen doet de directeur er in ons geval nogal moeilijk over. Gelukkig mag je kinderen tot 6 jaar 5 uur per week thuis houden.

      Verwijderen
  2. heel vervelend, en dit hadden ze echt even met jullie moeten overleggen! Ik zou ook heel boos zijn. Een vriendin van me heeft iets dergelijks gehad met haar zoon, uiteindelijk van school veranderd maar toen was er al een hoop leed geschied, jochie is echt beschadigd. Ik snap dat je niet op zo'n grote verandering zit te wachten maar toch...moeilijk hoor! sterkte ermee

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. We kijken het nog even aan, maar denken wel na over het overstappen naar een andere school. Het lastige is dat je niet weet wat je daar weer krijgt. Ik lees her en der wat nieuwsbrieven van scholen in de regio, maar overal lijken de weken aan elkaar te hangen van de speciale activiteiten.

      Verder hoefde zoon vandaag op mijn dringende verzoek niet mee naar een lesmoment in een andere groep, maar moest hij vervolgens wel met een stel moeders (zonder de juf) mee naar de peutergroep.

      Terwijl ik dus net vanmorgen weer eens uit heb zitten leggen dat dát soort dingen zoon een heel onveilig gevoel geven.

      Zucht...

      Verwijderen
  3. Echt, wat ik allemaal van je lees over die school!
    Ik zou ook boos zijn, hier moeten ze echt wat aan gaan doen.
    40 kinderen in een klas zoals je vorige week schreef, dat zou toch ook niet moeten kunnen?!
    Nu ik lees dat je af en toe toch wel suiker gebruikt, heb ik hier nog een lekker glutenvrij recept voor je:
    http://cupcakesopverzoek.blogspot.nl/2015/04/cupcakes-van-amandelmeel.html
    Amandelmeel is wel duur, maar als je dat (veel) vaker gebruikt kan je dat online nog wel relatief goedkoop groot inkopen.
    Succes!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dank je voor het recept. Amandelmeel is inderdaad prijzig, maar ook erg lekker... ;-) Ik plan nog wel een keer een reisje naar Duitsland, daar schijnt het goedkoper te zijn.

      De MR gaat het hebben over de grootte van de groep. Ik weet niet of het wat oplevert. Wordt ongetwijfeld vervolgd.

      Verwijderen
  4. Aargh, dat is toch ook niet goed voor kinderen, zoveel verschillende juffen! Goed dat je er achter kwam en actie kon ondernemen.

    Huisvlijt

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Stuur een bericht

Populaire posts