Het tien minuten gesprek

Gisteren had ik het tien minuten gesprek op school.

Het lastige met die tien minuten gesprekken vind ik altijd dat ze me met meer vragen achterlaten dan ze beantwoorden. En dan moet ik de juffen dus nog een keer aan hun jasje trekken.

Zo zijn we het er allemaal over eens dat zoon groep twee nog een jaartje doet. Hij heeft op sociaal-emotioneel vlak nog wel één en ander in te halen en dat mag en kan ook. Alleen loopt zoon cognitief wél op schema voor zijn leeftijd. En - bedacht ik me dus later - daar moet ook wel wat mee, want anders gaat het kind zich vervelen. En dat schiet ook weer niet op qua lol in school en fijn gedrag....



Verder was ik benieuwd naar de grootte van de groep. 34 Kinderen blijken er nu in zoon zijn klas te zitten en dat gaat geleidelijk nog oplopen tot 40 kleuters. Veertig!!
Met een kind wat prikkelgevoelig is en alles (ALLES) ziet en alles (ALLES) in de gaten houd is dat echt veel en veel te veel. Vorig schooljaar zaten er aan het einde van het schooljaar 35 kinderen in de klas. En ik had een ongelukkig kind thuis met huil- en driftbuien. Nu werd mij verteld dat zijn werkhouding niet goed is en dat met name zijn concentratie slecht is. Ja... dûh....

Nou wordt de klas deels wel weer gesplitst en gaan stagiaires dan met een deel van de klas wat anders doen, alleen.... kan zoon daar door zijn adoptie achtergrond niet zo goed mee omgaan. Als er teveel 'zorgende' personen zijn, zie ik oud gedrag - wat een slecht teken is. Het gedrag zag ik de afgelopen weken dus al - en nu kan ik het plaatsen: teveel verschillende juffen (2 juffen + 2 stagiaires die groepen draaien + wekelijks een bezoek aan een andere klas met weer een andere juf).

Hoor je me zuchten?

Ik ga alvast maar weer een afspraak plannen voor volgende week.
Nog maar eens doorvragen op het plan van aanpak bij die grote groep en eens kijken of hij in ieder geval bij het opsplitsen van de groepen bij de vaste juffen kan blijven.

Wat vind / vond jij van die tien minuten gesprekken?
En hoe groot is de groep waar jouw kind in zit?


Reacties

  1. Soortgelijke problemen hebben ons doen besluiten onze jongste van een klas met 36 kinderen naar een school met 36 kinderen te veranderen. Op zijn huidige school, die ergens in een buitengebied staat, zijn 3 klassen met gemiddeld 12 kinderen per klas.
    Jongste is veel beter op zijn plek en gaat weer met plezier naar school. Wij hebben dan ook de reis vam 12 km met daarbij horende reistijd en -kosten daar voor over.

    Succes met het beste zoeken voor jullie zoon!
    WG

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dank je wel voor je reactie. Wij twijfelen over overstappen. Overstappen naar een andere school betekent namelijk ook overstappen naar een andere gastouder. En zoon is net gewend aan school en gastouder. Omdat hij in zijn korte leventje al verschillende keren is overgepoot zijn we er extra voorzichtig mee. Maar ja... blijven zitten in een bomvolle klas, wat teveel van hem vraagt schiet voor hem ook niet op.

      Verwijderen
    2. Ik moet zeggen voor mijn cognitief sterke maar snel overprikkelde kind was groep 3 een verademing. Iedereen een vaste plek lekker leren en heel veel structuur...

      Verwijderen
    3. Daar hebben wij ook wel aan gedacht. Alleen is zoon nog niet helemaal toe aan lekker leren... (maar misschien over een paar maanden wel).

      Verwijderen
  2. Tot nu toe heb ik er goede ervaringen mee. Maar over het algemeen hadden wij ook geen bijzonderheden te melden of iets dergelijks. Het was meer een bevestiging van wat we al dachten.

    Zou het voor jouw zoon niet beter zijn als hij op speciaal onderwijs zit? Kleinere klassen met meer aandacht van de leerkracht. Niet zozeer omdat hij het niet kan, maar omdat hij met meer rust beter functioneert en gezien zn achtergrond dan met minder verschillende mensen te maken heeft. Veertig kinderen vind ik sowieso een veel te groot aantal in 1 klas. Daar zou iedereen volgens mij aan onderdoor gaan. Waarom wordt dit niet adequater opgepakt door de school?

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Tegenwoordig kun je niet zo makkelijk meer naar speciaal onderwijs. Daar wordt steeds verder op bezuinigd. Daarnaast: zoon kan prima functioneren in een gewone klas met voldoende rust en regelmaat - met een normale hoeveelheid kinderen.

      De vraag is in dezen of het aan het kind ligt, of aan de school...

      Verwijderen
  3. Zoontje(7) zit in een combinatieklas: groep 3 (11 kinderen) & groep 4 (11 kinderen).
    Hij is ook zo'n kind dat ALLES ziet en hoort. Hij ligt 's avonds in bed de rekentafels 'te oefenen', die ze in gr 4 doen, en zijn eigen gr 3 rapport is zorgelijk....
    Voor dit kind, dat van zichzelf al niet makkelijk leert, en super nieuwsgierig is, is de combinatieklas een extra belasting. Deze goede, leuke, en met zorg uitgekozen school past gewoon niet bij dit kind. Met pijn in ons hart hebben wij het besluit genomen om hem naar een school met 'enkele' klassen (20-25 kinderen) te laten gaan. Dit is zijn laatste week (moeilijk!) - maandag begint hij in zijn nieuwe klas.

    Ik kan me helemaal voorstellen wat een worsteling het voor jullie is! Je wilt graag dat je kind het goed heeft op school, het maakt zo'n groot deel van hun dag uit. En jij maakt een keus (blijven/verhuizen), die bepalend is voor je kind. Heel, heel veel sterkte en wijsheid gewenst!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Voor zoon vallen inderdaad de kleinere scholen met combinatieklassen ook af. Het is eigenlijk gewoon lastig dat die groepen zo groot mogen / moeten zijn.

      Hopelijk vinden jullie een andere, beter passende school. Wij gaan eerst nog even kijken wat er mogelijk is binnen deze school.

      Verwijderen
  4. Zoontje zit in een combinatieklas 1/2 met 24 kinderen. Dat vind ik zelf al redelijk druk...vorig jaar is hij in groep 1 begonnen met 13 kinderen en groeide de groep langzaam aan daar waren we toen heel blij mee. Hij kon zo rustig wennen....Iets wat hem helpt als het teveel wordt: capuchon van zijn trui opdoen (dat mag ook van de juffen) dan komt alles wat minder 'binnen' bij hem en kan hij zich wat afsluiten. Als ik hem ga ophalen en hij heeft zijn capuchon op dan weet ik al hoe de vlag erbij hangt voor de rest van de middag ;-). Sterkte ermee, lijkt me moeilijk om hier een beslissing in te nemen

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. en 40 kleuters is echt bizar, opsplitsen die hap

      Verwijderen
    2. Die tip van die capuchon neem ik mee, hoewel ik niet weet of zoon er tegen kan om dingen bewust niet te zien.

      Ik heb in ieder geval vandaag bij de juf aangegeven dat ik volgende week nog een gesprek met haar wil. Daarnaast ga ik één van de MR- leden aanspreken over de mogelijkheden. Want 40 kinderen vind ik ook van de zotte.

      Verwijderen
    3. google ook eens op het boekje 'olifantje anders' dat verhaaltje heeft onze zoon ook geholpen om op te gaan met (te) veel prikkels. Ik besef overigens dat een adoptieachtergrond wel wat anders is dan wat gevoelig zijn voor prikkels, maar ik wil het je toch graag meegeven.

      Verwijderen
    4. Dank je voor de tip, ik zal er eens op googelen.
      Als het helpt, dan helpt het toch?

      Verwijderen
  5. Tien minuten gesprekken levert mij ook vaak meer vragen dan antwoorden op, vooral als ik daarna thuis kom bij manlief en hij weer vragen heeft op mijn verhaal. Zucht...
    Maar 40 kinderen in een klas, vind ik wel erg veel. Bij ons is dit de hele school, het andere uiterste..
    Kun je ook niet vragen aan juf of hij een koptelefoon op mag bij het maken van de werkjes. Bij ons op school is het vrij normaal om een koptelefoon op te doen als het te rumoerig is en je je moet concentreren. Wij hebben op school ook een stiltelokaal. Hier mag je ook heen als je even zelfstandig in alle rust wilt werken. Het is de bedoeling ook dat het hier muisstil is en anders mag je er een week niet meer in als je "betrapt" wordt. Maar er is ook een samenwerkingsruimte waar je wel weer met elkaar mag praten over het werk waar je mee bezig bent.
    Wij zijn tot nu toe ook erg tevreden over onze school, ben dan ook benieuwd hoe de jongste het gaat vinden. Want weer een heel ander kind dan de oudste.
    De oudste heeft een klas overgeslagen maar dit heeft ook een half jaar geduurd voordat we daar overeens waren omdat wij en school vonden dat hij te jong was, want vroege leerling. Hij ging dan ook gewoon naar groep 2 met werk van groep 3, na een paar maanden kwamen we er wel achter dat dit niet ging werken voor zoon. Hij wilde gewoon helemaal naar groep 3 en niet half. Want hij moest nog wel de knutselwerkjes van groep 2 doen en die vond/vind hij vreselijk. Laat hem maar leren, ipv knutselen. Hij is uiteindelijk getest en liep gewoon een jaar voor op groep3. Nu in groep 5 begint hij het wat moeilijker te krijgen want hij moet nu echt leren ipv dat hij het gelijk snapt.
    Is het dus geen optie om aan te geven dat hij extra werk krijgt van groep 3 bijv en dan rond de kerst kijken of het mss een optie is om hem toch naar groep 3 te laten gaan.
    Maar moeilijk blijft het wel en wens je dan ook veel sterkte om een beslissing te nemen.
    Wij staan nog steeds achter onze beslissing maar ik zie de toekomst wel eens somber in omdat hij net 10 jaar is als hij van school gaat en naar de "stad" op school gaat. Maar hem een klas over te laten doen als het niet nodig is, is ook niet handig met de achtergrond die we met hem hebben gehad. Want zulke (drift-)buien zijn niet leuk, wordt niemand blij van en als het qua leerniveau niet nodig is doe je het ook niet.

    groetjes
    Janneke

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Hallo Janneke,
      wat fijn zo'n kleine, fijne school. Ik snap je zorg over je zoon. Het is gewoon lastig als een kind buiten de standaardmaten valt. Dingen zijn er niet op aan gepast. Dat ervaren wij ook regelmatig.

      Eigenlijk zou er een soort verlengde basisschool-optie moeten zijn voor hoogbegaafde kinderen oid.

      En kleine klassen zou sowieso voor alle kinderen goed zijn denk ik.... Want zoon is niet de enige die ondersneeuwt er zijn meer kinderen met een rugzakje in zijn klas.

      Verwijderen
  6. 19 zitten er in de 1e klas (groep 3) van oudste dochter (7). In de kleuterklas zitten er rond de 25. Misschien eens kijken naar Vrijeschool onderwijs? Dat is hier als een warm bad (soms mij als moeder zelfs iets té knus hahaha). 40 kleuters is inderdaad te zot voor woorden!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Helaas... wij wonen in het buitengebied. Er is wel ergens een vrije school maar die is ruim een half uur rijden hier vandaan. Daarbij heeft zoon weel behoefte aan veel structuur en juist weer niet teveel helpende ouders.

      Verwijderen
  7. Mijn graadmeter voor het 10 minuten gesprek is of ik mijn kind(eren) herken in het beeld wat de juf schetst. Tot nu toe word ik daarin gerustgesteld. De laatste keer maakte ik me voor niets zorgen. Ik dacht dat mijn kinderen (ze horen bij de jongsten in groep 4) misschien niet goed uit de verf zouden komen, maar mijn zorgen bleken absoluut niet terecht. Kon ik me alsnog schuldig voelen, dat ik geen vertrouwen had in mijn kind ;-)
    Wel werd en in de kleutergroep wel gezegd dat ene dochter gevoelig was en wel snel huilde en werd het woord sociaal-emotioneel genoemd. Dat vonden man ik en wel lastig, omdat onze inschatting was dat dat de natuur is van onze dochter. Dus geen reden om haar een klas over te laten doen.
    Over de grootte van de klas: kan me voorstellen dat je zoon overprikkeld raakt. Ik denk dat de juf aan het eind van de dag ook wel genoeg prikkels heeft gehad! In kleuterklassen zijn er sowieso heel veel prikkels. Ouders mogen immers nog mee de klas in, al die tasjes en jasjes en bekers). In de hogere groepen gaat het al wat gestructureerder. Gaandeweg zal je zoon zich dan beter voelen.

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Stuur een bericht

Populaire posts