Het ongelopen pad

Als je het wel bekijkt hangt het leven van keuzes aan elkaar. Keuzes en 'krijgertjes' dan wel. Want niet alles is natuurlijk een keuze.

Met elk pad wat je inslaat, laat je een andere weg links liggen. Een pad wat je nooit zult kennen, omdat je het niet liep.

Levenskeuzes


Ik heb zelf niet vaak spijt van ooit gemaakte keuzes. Had moeten is al geweest en niet meer terug te draaien - ook als een andere keuze achteraf soms toch beter leek.
Leek, want je weet het natuurlijk niet.

De enige keuze waar ik voor de komst van zoon ooit vraagtekens bij zette was dat ik pas vrij laat (nou ja laat, laat.... is 30 laat? - en zeg maar even geen ja ;-)) voor mijn kinderwens ging. Wat als ik eerder... Tja... wat als? Misschien was ik dan wel zwanger geworden, maar had ik een paar ellendige miskramen gehad. Of misschien was ik dan alleenstaand moeder geweest, zat ik financieel in de put vanwege een niet afgemaakte studie of weet ik het.

In ieder geval had ik zoon dan nooit gekend.

En als ik zo eens naar hem kijk met zijn pluishaar, zijn expressieve gezicht en zijn temperament (hoe kan hij zó op ons lijken?), dan ben ik zo blij dat ik die andere weg nooit liep.

Soms als ik toch in een 'had ik maar' schiet, dan bedenk ik me dat de andere keuze nu ideaal lijkt omdat de huidige keuze in het heden tegenvalt. Maar mogelijk had ik al lopende op dat andere pad precies hetzelfde gedacht.

Je weet het gewoon niet.

Zijn er keuzes waar jij echt spijt van hebt?
Of ben jij altijd tevreden met het pad wat je loopt?



Reacties

  1. Wat een mooie bespiegeling. Stel dat ik andere keuzes had gemaakt, dan zou ik misschien missen wat ik nu heb. Maar ik had de terugkeer naar mijn werk, na mijn bevalling en verlof wel anders moeten doen. het was beter geweest als ik nog deels ziek was gebleven. Vooral voor mij en indirect voor mijn kinderen.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Die snap ik Anita. Bij sommige keuzes is het jammer dat je vooraf niet wist, wat je achteraf weet.

      Verwijderen
  2. Spijt heb ik nooit echt gehad maar wel eens het stemmetje in mijn hoofd: "wat als ik niet na de Mavo was gaan werken en had gekozen om de Havo te doen of een mbo opleiding"........de cijfers hadden het mogelijk gemaakt.
    Mijn levensloop is erg naar mijn zin geweest, maar qua werk had ik misschien liever een andere keuze gehad dan thuishulp. Nu ben ik bijna zestig en heb geen zin meer in om- of bijscholen. Mijn man verdient de kost, kinderen zijn zelfstandig en ik werk nog 1 ochtend.
    Ach........wat als.....eigenlijk is het een zinloze vraag. Ik ben tevreden ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Fijn jn dat het goed is zo. Dat is het belangrijkste inderdaad.

      Opleiding is wel iets wat lang doorwerkt in je leven. Maar ook met een goede opleiding kunnen dingen mislopen.

      Verwijderen
  3. Mooi geschreven. Ja, het leven hangt van toevalligheden aan elkaar, het loopt zoals het loopt en ook een minder goede keuze kan uiteindelijk heel goed uitpakken. Of andersom.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ja he?! Het is een zienswijze die mij veel rust geeft moet ik zeggen. Als het niet loopt zoals ik wil of wenste, dan bedenk ik me dat het vast ergens goed voor zal zijn. Alleen merk je dat vaak pas achteraf.

      Verwijderen
  4. Vroeger had ik inderdaad nog wel eens spijt van dingen maar toen was ik ook een onrustiger mens. De laatste jaren en nu ik ouder ben wordt ik eigenlijk steeds tevredener. Ik woon heerlijk alleen en doe precies de dingen die ik wil met de mensen waar ik van hou.

    Nou bij nader inzien toch 1 spijt dingetje. Soms heb ik er spijt van dat ik vroeger niet meer genoten heb van het feit dat ik er eigenlijk heel leuk uitzag. Ik zag alleen de minpunten en niet de pluspunten. Nu met het verval van het lichaam ;) kijk ik wel eens naar de jongere mij en denk: meisje, je had echt een heel leuk koppie. Dus denk ik nu maar: geniet er dan maar van hoe je er nu uitziet op je 52 ste (ik heb ook geen klagen eigenlijk) zodat ik straks niet met spijt omkijk op mijn 70 ste en dan denk: had ik er maar van genoten. :)

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Oh ja, herkenbaar! Ik vind mijzelf van vroeger ook mooier dan ik mezelf toen vond. Inmiddels ben ik tevreden, maar probeer wel te genieten van hoe ik er nu uitzie en van de energie die ik nu heb.

      Verwijderen
  5. Nee geen spijt ergens van.
    Ik ben nu gelukkig en tevreden en dat is de som van alle voorgaande beslissingen en wegen inslaan.

    Als ik bij voorbeeld eerder was gescheiden dan ik ben dan was ik huidige vriend vast niet tegen gekomen.
    Het loopt zoals het loopt.

    Als ik mijn werkzame leven bekijk zou ik graag als opleiding de grafische school hebben gekozen, maar toen wist ik nog niets van die mogelijkheid terwijl ik daar achteraf bekeken dat een goede carriere opgeleverd kunnen hebben.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Zo is dat hier ook: als wij biologisch eigen kinderen hadden gekregen, of als de adoptieprocedure soepeler was verlopen, dan hadden we zoon nooit gehad. En daar moet ik echt niet aan denken.

      Opleidingen zijn lastige dingen. Ik ben nog steeds blij dat ik achter in de twintig nog een hbo-opleiding ben gaan doen. Aan de andere kant had er anders ook wel weer wat anders op mijn pad gekomen.

      Verwijderen
  6. Spijt: nee. Jammer: ja.
    Ik ben jong moeder geworden. We hadden er in zeven jaar vier. Daar ben ik nog steeds heel blij mee. Wat ik jammer vind, is dat het nu anders is dan ik had gehoopt. Veel waarvan ik dacht 'dat komt later wel' lukt niet meer vanwege wat lichamelijke beperkingen. Daar heb ik niet bij stil gestaan. Achteraf had ik dus een aantal dingen gewoon willen doen met kleine kinderen.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dat is dan wel heel jammer ja.
      Ik herken het ook wel, de gedachte dat iets wel weer komt als....

      Mag ik vragen wat je achteraf gezien toch graag met jonge kinderen had gedaan?

      Verwijderen

Een reactie posten

Stuur een bericht

Populaire posts