Straô of een raar doelloos, maar lief dagje

Bedankt voor jullie reacties op mijn blogje van gisteren. Ik sliep er heerlijk op ;-)

Straô

Verder was het een dagje van bijkomen. Ik sliep uit, poetste het huis en ging met zoon naar het straô (het wassen van de voeten van de paarden - om de slechte geesten van de winter af te spoelen of zoiets) op het strand bij Burgh Haamstede. Of dat was het plan. We kwamen net te laat aan om de paarden in zee te zien lopen en we  haalden die beesten ook niet meer in. 

Zoon was gelukkig tevreden met het zien van twee versierde dwergpaardjes (of hoe die kleine paardjes ook heten). 

De rest liep ook in de soep, met een verkeerd geparkeerde auto (2 km vanaf de plaats van de rest van de 'activiteiten'), kinderactiviteiten die wat kleinschaliger waren dan verwacht (één ding waar zoon aan deel kon nemen) en paarden die maar niet op kwamen dagen. 

Uiteindelijk hebben we ruim twee uur later de paarden van het straô toch nog gezien, mét een fanfare ervoor. Een machtig gezicht was het met al die mooi versierde zeeuwse werkpaarden. Wat een grote, mooie dieren zijn dat. 


Al met al voor mijn gevoel toch een beetje een mislukt uitje, maar zoon vond het leuk. 

Verder las ik eindelijk mijn boek uit: 'Niet te filmen' van Sophie Kinsella en keken we filmpjes van toen zoon net bij ons was. 

Eigenlijk gewoon zo'n raar doelloos, maar lief dagje. 



Reacties

Populaire posts