Het huiselijk secretariaat

Het blijft met verbazen hoeveel werk er aan één zo'n koter vastzit. En dan bedoel ik niet qua aandacht verzorging en activiteiten. Nee... ik bedoel al het regelwerk en de afspraken die gepland moeten worden. Tel daar de administratieve zaken bij op die er al waren en af en toe voel ik me net zo'n secretaresse. 

Neem nou vandaag: ik begon de dag met een telefoontje naar de doktersassistente over een eventuele tetanusprik voor zoon (die vol op zijn gezicht is gevallen - au!). Of ik tussen één en half twee terug wilde bellen voor het antwoord. Vervolgens belde ik de lenzenspecialist om de maandelijkse afspraak een week te vervroegen (want die viel net in ons weekje weg) en ik reserveerde de uren bij de gastouder voor de komende weken. 
Nog even de planning nagelopen, de nieuwe afspraken in de agenda gezet en gecheckt wat er voor de komende dagen in de agenda staat. 

Morgen hebben we een afspraak om zoon zijn ogen te laten controleren (dat is tweemaandelijks) en woensdag worden zijn kiezen geseald (want te diepe groeven en dan krijg je snel gaatjes). 

Alle afspraken gemaakt en meestal bijgewoond door deze dame haarzelf en zoon natuurlijk. 


Er was welgeteld één telefoontje gedelegeerd naar de man en dat is hij vergeten...
Niet dat ik trouwens te klagen heb hoor. De lieverd had heerlijk gekookt, woonkamer en keuken piekfijn opgeruimd en nam ook nog even het complete avondritueel over omdat ik moe terugkwam van mijn werk. 


Ach ja... het beheer van het huiselijk secretariaat is volgens mij wel vaker een vrouwelijke aangelegenheid. 

Of niet?