Wonder woman

Vandaag heb ik hard gewerkt. Op mijn werk welteverstaan. Want soms werk ik thuis ook hard (tussen al dat geluier op strandjes door ;-)). Bijna m'n hele werklijst is afgehandeld. Iedereen is gebeld, alle mailtjes zijn beantwoord en alle to do's zijn gedaan.

Ik heb een theorietje dat ik sinds zoon er is beter doelmatig kan werken. Niet percé als zoon in mijn nabijheid is trouwens. Er moeten meer dingen geregeld worden en er is minder tijd om dat (zonder storende / afleidende factoren) te doen. En dus is een groot deel van mijn uitstelgedrag verdwenen.

Koe, horens en húp afhandelen wat er dan ook afgehandeld dient te worden, want voordat je het weet jaagt m'n kleuter de koe weg, schopt hij de melkemmer om en zet het hek en passant ook nog even open (om dan huuu huu roepend de koe de provinciale weg op te jagen).

En dus voer ik lastige gesprekken voordat ik me kan bedenken dat ze lastig zijn, hak ik knopen door alsof ik goed besluiten kan nemen en regel ik duizend zaken tussen neus en lippen door.
En dan kom ik ook nog met boodschappen thuis.


Af en toe voel ik me net wonder woman...

Reacties

  1. Wat een fijn effect zeg! Top dat je door je zoon beter en sneller doorpakt.

    Huisvlijt

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Mooi dat je zo doorpakt! Het is ook wel herkenbaar, toen ik er ook nog een 36-urige werkweek plus reistijd en een verbouwing bij had, moest ik ook wel elke minuut zo'n beetje efficiënt gebruiken, anders kwam het gewoon niet af allemaal.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dat is het inderdaad. Als ik niet alle tijd waarin dat kan efficient gebruik, dan loopt de boel hier in de soep.

      Verwijderen

Een reactie posten

Stuur een bericht

Populaire posts