Creditcard perikelen
Manlief heeft sinds kort een eigen credit card. Dit omdat hij voor zijn bedrijf bij vlagen veel in het buitenland is en een creditcard is dan handig voor de reservering en betaling van hotels.
Nu in de de dagelijkse praktijk blijkt er een kant aan te zitten die niet zo heel handig is en waar ik als consument toch even mijn vraagtekens bij heb.
Het zit zo: als je een credit card aanvraagt, dan wil men daarvoor ook de inkomensgegevens van de partner hebben om het risico in te schatten. Mocht mijn lief de kosten niet (kunnen) betalen, dan willen ze namelijk wel zeker weten dat er bij mij wat te halen valt.
Als diezelfde partner dan terwijl de card loopt iets wil regelen / vragen wat de credit card van de houder betreft krijg je echter geen enkel antwoord. Ze willen nog niet eens zeggen of dat rotding nou gedeblokkeerd is of niet. Daar moet manlief dan zelf voor bellen, ook al werkt hij 15 uur per dag en is dat voor hem erg veel gedoe en wil HIJ graag dat ik daarvoor bel.
Maar 'neeeee mevrouw, daar kunnen wij geen informatie over geven, daar moet meneer zelf voor bellen.' 'En', zeg ik,' als ik dan zeg dat ik meneer ben?' 'Jaha, maar dat controleren we met een aantal vragen.'
Alsof ik de antwoorden op die vragen niet zou weten...
Oke... voorzichtigheid met privacy begrijp ik en het is heel fijn dat ze daar bij de creditcardmaatschappij zorgvuldig mee zijn. Als partner deel je echter wel fijn mee in het risico, zonder hier ook maar ooit 1 handtekening voor te zetten.
En ergens vind ik die combinatie van wel het risico en nul inzicht / informatie een beetje dubieus.
Niet dat ik bang ben dat manlief me op zal zadelen met creditcard schulden, integendeel. Ik heb hem juist geadviseerd om zo'n ding te nemen. Er zijn echter een berg mensen die zo wel aan een schuld komen via hun partner.
En daarnaast: ik ben verdorie manlief zijn partner! Als hij een schuld maakt of een huis koopt, dan is die ook van mij. Waarom kan ik dan de meest basale informatie niet krijgen van het bedrijf waar ik wel mede het risico voor draag?!
Enfin... als manlief weer eens wat meer tijd heeft, dan zullen we eens kijken of hij mij kan machtigen voor een aantal zaken. Dan hoef ik me niet meer op te winden en hij heeft er geen werk meer aan.
Ik heb erover gedacht om nog even te bellen met de vraag hoe je dat kunt regelen, maar ik vrees dat ook die informatie te privacygevoelig is.
Ook dat zal 'meneer' wel weer zelf aan moeten vragen... Zucht.
Nu in de de dagelijkse praktijk blijkt er een kant aan te zitten die niet zo heel handig is en waar ik als consument toch even mijn vraagtekens bij heb.
Het zit zo: als je een credit card aanvraagt, dan wil men daarvoor ook de inkomensgegevens van de partner hebben om het risico in te schatten. Mocht mijn lief de kosten niet (kunnen) betalen, dan willen ze namelijk wel zeker weten dat er bij mij wat te halen valt.
Als diezelfde partner dan terwijl de card loopt iets wil regelen / vragen wat de credit card van de houder betreft krijg je echter geen enkel antwoord. Ze willen nog niet eens zeggen of dat rotding nou gedeblokkeerd is of niet. Daar moet manlief dan zelf voor bellen, ook al werkt hij 15 uur per dag en is dat voor hem erg veel gedoe en wil HIJ graag dat ik daarvoor bel.
Maar 'neeeee mevrouw, daar kunnen wij geen informatie over geven, daar moet meneer zelf voor bellen.' 'En', zeg ik,' als ik dan zeg dat ik meneer ben?' 'Jaha, maar dat controleren we met een aantal vragen.'
Alsof ik de antwoorden op die vragen niet zou weten...
Oke... voorzichtigheid met privacy begrijp ik en het is heel fijn dat ze daar bij de creditcardmaatschappij zorgvuldig mee zijn. Als partner deel je echter wel fijn mee in het risico, zonder hier ook maar ooit 1 handtekening voor te zetten.
En ergens vind ik die combinatie van wel het risico en nul inzicht / informatie een beetje dubieus.
Niet dat ik bang ben dat manlief me op zal zadelen met creditcard schulden, integendeel. Ik heb hem juist geadviseerd om zo'n ding te nemen. Er zijn echter een berg mensen die zo wel aan een schuld komen via hun partner.
En daarnaast: ik ben verdorie manlief zijn partner! Als hij een schuld maakt of een huis koopt, dan is die ook van mij. Waarom kan ik dan de meest basale informatie niet krijgen van het bedrijf waar ik wel mede het risico voor draag?!
Enfin... als manlief weer eens wat meer tijd heeft, dan zullen we eens kijken of hij mij kan machtigen voor een aantal zaken. Dan hoef ik me niet meer op te winden en hij heeft er geen werk meer aan.
Ik heb erover gedacht om nog even te bellen met de vraag hoe je dat kunt regelen, maar ik vrees dat ook die informatie te privacygevoelig is.
Ook dat zal 'meneer' wel weer zelf aan moeten vragen... Zucht.
Daarom is een prepaid creditcard dus ook handig. Niks geen gedoe, je zet er geld op en wie de kaart heeft kan dat geld uitgeven. Dat geld, en meer niet. Lijkt mij voor jullie samen ook een opite, zo'n prepaid creditcard.
BeantwoordenVerwijderenMijn man werkt ook lange dagen en kan bovendien telefoongesprekken erg slecht verstaan (doof als een kwartel zelfs met hoorapparaat) en ik heb dus ook al een aantal malen mijn neus gestoten. Tegenwoordig zet ik mijn zwaarste stem op en bel als mijn man, nadat ik me verschillende malen kwaad had gemaakt, omdat ik informatie, die ons beiden aangaat niet verstrekt kreeg,
BeantwoordenVerwijderenIk denk dat ze het voor hun eigen zekerheid willen weten, maar dat het ook een schijnzekerheid is. Ze kunnen niet bij jou komen als jij nergens voor tekent. Tenzij je in gemeenschap van goederen getrouwd bent, ik denk dat er dan wel wat mogelijkheden zijn, omdat schulden dan gezamenlijk zijn. Maar als je man b.v. een BV heeft, dan heeft het al helemaal niets met jou te maken...
BeantwoordenVerwijderenBij sommige credit kaarten kan je een partnerkaart aanvragen, misschien is dat een optie?
BeantwoordenVerwijderenHerkenbaar, ooit hier hetzelfde meegemaakt. Toen manlief uiteindelijk zelf belde bleek dat ik het antwoord uiteraard ook had kunnen geven. Dus inderdaad volgende keer maar mijn mannenstem opzetten. Maar wel heel frustrerend dat je als partner niets mag weten, maar eventueel een wildvreemde wel met antwoorden op hele simpele vragen zou wegkomen.
BeantwoordenVerwijderen