Perfectionisme


Bij het doen van klusjes in huis en het hakken van knopen loop ik keer op keer tegen mijn en manliefs perfectionisme aan. Even voor de duidelijkheid: je ziet dit niet aan ons, of ons huis af, maar het zit er wel.

Het meest lastige vind ik het nemen van besluiten, waarbij de te kiezen opties allemaal niet optimaal zijn, of als er onbekende variabelen zijn.
Dat maakt dat wij eeuwen doen over inrichtingszaken omdat
a: wij dingen graag precies op maat willen, wat vaak neerkomt op zelf maken.
b: eerst het ontwerp helemaal goed moet zijn en door ons beiden mooi bevonden.
c: het dan ook nog eens gemaakt moet worden (wat tijd kost).

Zucht...


Daarmee blijven veel dingen liggen.

Nou ben ik op dit moment actief bezig met het hakken van knopen. Het huis moet immers kind-klaar zijn en dan schiet het niet op als we over elk haakje en plankje een half jaar gaan peinzen. Het motto is nu dus:
1: wensen / knelpunt vaststellen
2: knoop hakken hoe we het gaan doen
3: doen

Het lijkt zo simpel en eigenlijk is het dat ook wel. Hoewel dingen dan dus soms niet helemaal 100 % zijn zoals we ze zouden willen hebben gaat het wel heel hard.

Inmiddels gedaan (in 3 weekeinden):
- Haakjes en handdoekenrekjes opgehangen op kinderhoogte
- Latjes lattenbodem vastgezet
- Lampje van lastige lamp vervangen
- De helft van de onveilige / kapotte stopcontacten vervangen
- Kattenkrabplanken opgehangen
- Plan en Ikea wensenlijstje gemaakt voor hal

Zaken die we laten meewegen in het hakken van de knopen: prijs (we gaan voor low budget) en makkelijk te verwezenlijken (dus geen ingewikkelde handgemaakte kasten) en mooi en degelijk 
genoeg.

Hebben jullie soms wel eens last van perfectionisme, waardoor je bijvoorbeeld dingen maar niet doet, omdat je ze 'niet goed genoeg' kunt doen?


Reacties

  1. Dit herken ik zeker: mijn partner is een perfectionist die alles zelf wil omdat hij dan weet dat het goed is en dus niks uit handen wil geven. Een heel groot nadeel is dat hij wel aan van alles begint en vervolgens niks afmaakt. Maar ja, dan zitten we dus met een huis dat half af is, waar anderen niks aan mogen doen en dit is al jaren zo. Ik krijg er wel eens een punthoofd van, hoor!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. heel herkenbaar waardoor simeple dingen vaak worden uitgesteld tot we een soort drang voelen om NU (nou ja, dat kan je ruim nemen) gaan nadenken over wat we nu echt willen en dan doorzetten naar t zoeken van een oplossing. kan soms weken, maanden jaren duren voordat die drang er echt is zoals bij ons een mooi voorbeeld een andere kast in de keuken, ter vervanging van een kleine (niet bij de keuken passende ) kast en 2 planken erboven. reden: niet bij passend en erg chaotisch omdat de planken erg vol waren. struikelblok waardoor we het lang uitstelden.. er zit een radiator... we hebben een huurhuis dus zomaar weghalen is geen optie (lijkt mij ?) en dus nu is man goed gaan nadenken en hebben bij ikea een kast zelf samengesteld, onderkast met deurtjes en daarboven 2 lades dit staat voor de radiator. en dan hangend een kast met 2 deurtjes met glas erin. supermooi geworden. gek dat t zo lang kan duren voor je erop komt. maar je moet ergens een drang hebben om echt naar oplossingen te zoeken ipv vastdenken op wat niet kan of wat je niet wil of niet mooi vind.. ;) en opeens heb je een nieuwe kast staan waar je superblij mee bent! (en zou je t liefst heel de keuken opeens gaan vernieuwen haha) maar erg herkenbaar!! eerst gingen we vooral voor goedkoop (2e hands) later langzamerhand dingen gaan vervangen door meer inkomen en dingen die toe waren aan vervanging en ondertussen wordt het steeds meer zoals we zelf willen en niet voor mega bedragen hoor, wel low budget in principe (veel ikea :p) maar we denken dus ook steeds meer na over wat we echt mooi vinden etc.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ja, nou!
    Schrok ooit op van een opmerking van een bevriende psycholoog toen ik mezelf enigszins borstklopperig voorstelde als een perfectionist.
    'Aha, faalangst dus', concludeerde hij doodleuk.
    Dat klonk ineens heel wat minder gezellig dan 'perfectionist'. Maar dat is volgens hem wat er vaak achter zit: bang zijn iets niet goed genoeg te doen en het dan maar helemaal niet doen. Sindsdien probeer ik niet meer te gaan voor een 10, maar voor een 8. 'Gewoon goed is goed genoeg', moet je jezelf inprenten!
    succes,
    Pennie Wijs

    BeantwoordenVerwijderen
  4. ja idd. ik had t meer andersom. faalangst wist ik wel van school... ondanks dat ik vaak laat begon met leren, was ik wel bang dat t nooit goed genoeg was, terwijl ik meestal voor toetsen goede cijfers haalde. maar mijn rijinstructeur noemde mij perfectionist.. ikd acht eerst die vent is gek... ik? perfectionist? maar er zit zeker een kern van waarheid in! vooral het stukje perfect of helemaal niet idd ;) ik mocht die vent helemaal niet, mij leren rijden kon hij ook niet (t bij een ander afgemaakt en had toen zo mn rijbewijs) maar perfectionisme had hij welgelijk in helaas...

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Stuur een bericht

Populaire posts