Sommige 'besparingen' zijn gewoon fout

Vanaf 2015 wordt de jeugdzorg overgeheveld naar de gemeenten. Voor een kind met adhd, autisme, een eetstoornis, angsten, hechtingsproblemen, trauma's of iets anders psychisch kun je dan niet meer bij de zorgverzekering aankloppen. Je moet dan naar de gemeente. Deze bepaalt dan of (en van wie) jij en je kind zorg krijgen.

Ondertussen krijgen de gemeenten bij deze overheveling ook nog eens veel minder geld mee.
Ambtenaren krijgen een (6-daagse) cursus, waarmee ze kennelijk voldoende zouden moeten weten om gesprekken met ouders en kinderen met problemen aan te kunnen gaan en te kunnen bepalen of en naar wie er moet worden doorverwezen.

Grote gemeenten zullen waarschijnlijk wel in staat zijn om zorg deskundig te organiseren, hoewel het de vraag is of je met opvoedings- en psychische kwesties bij je gemeente aan wilt kloppen.
Blijft er een keuzemogelijkheid voor ouders? Of wordt er een contract gesloten met de goedkoopste aanbieder? En hoe werkt het als de zorgpot voor kinderen dat jaar leeg is?

Ondertussen staat de jeugdhulpverlening op losse schroeven. Niemand weet hoe de jeugdzorg en vanaf 2015 precies uit gaat zien en wat er overblijft van de zorgvuldig opgebouwde expertise. Veel mensen, met name zorgverleners en ouders van kinderen waar iets mee is maken zich grote zorgen.

Juist deze kwetsbare groep heeft namelijk deskundige zorg nodig. Niet alle psychische beperkingen en kwetsbaarheden zijn eenvoudig te duiden en een verkeerde aanpak kan doorwerken tot in volwassenheid of de dood tot gevolg hebben.
Dit terwijl goede hulp aan kinderen en jongeren op de lange termijn een besparing is. Niet alleen in geld, maar ook in leed.

Het is zorgelijk en stigmatiserend dat er een onderscheid wordt gemaakt tussen een psychische
beperking of probleem en een lichamelijke beperking of kwaal. Je gaat toch ook niet naar de
gemeente om te laten bepalen of je een blindedarmontsteking hebt? Of om te vragen of je alsjeblieft een staaroperatie mag ondergaan? Om te melden dat je pijn op je borst hebt en dat het echt niet meer gaat?

Gezinnen met kinderen waar iets mee is hebben het ook met deskundige hulp al zwaar genoeg. Het is hard werken om je gezin (en kind) op de rit te houden als er ernstige gedragsproblemen zijn en / of een kind autisme, adhd een ontwikkelingsachterstand of wat dan ook heeft.

Ouders zoeken over het algemeen niet voor niets hulp en willen dan HULP en geen extra gedoe of geklungel. Zij willen zelf niet meer weten dan degene waar ze bij aankloppen voor advies. Zij ZOEKEN juist advies en handvatten.

Er mag misschien wel wat veranderen in de hulpverlening aan kinderen, maar deze rucksichtlose
overheveling naar de gemeenten is gewoon echt een heel slecht idee. Daarbij is het ook nog eens de vraag of deze verandering wel een besparing oplevert.


Mensen lees en teken dus alsjeblieft deze petitie en verspreid hem. 


Wat vind jij van de trent om steeds meer taken naar de gemeenten over te hevelen?