Een plan...

Wat ben ik blij met al jullie reacties op m'n nachtelijk gepieker. De combinatie van praktische tips en herkenning zorgen ervoor dat ik het onderzoeken van de opties weer wat meer zie zitten en dat is een goed begin. Hopelijk leidt het ook tot minder gepieker. Want dat piekeren levert sowieso niets op.

Ondertussen heb ik een heel plan gemaakt. Alles gebaseerd op het idee dat de man tot de kerstvakantie de meeste weken wel ruimte heeft om in te springen. We starten voor de zomer met 1 dag overblijf (bij een nog te kiezen overblijfoptie). De dag erna schrappen we dan indien nodig de ochtend of de middag school (dat kan nu immers nog - zoon is vier). Na de zomer komt er dan naschoolse opvang bij, met eventueel nog een overblijfdag erbij tegen de winter. Aan het einde van het jaar kijken we of het werkt voor zoon. Zo ja, dan komt er nog een middag naschoolse opvang bij. Zo nee, dan ga ik mogelijk stoppen met werken (of er in ieder geval drastisch iets in veranderen).

Worden we voor het eind van het jaar erg ongelukkig van dit plan dan komt er natuurlijk een plan B.
Vind zoon het helemaal fantastisch en floreert hij bij de opvang, dan komt er mogelijk eerder een overblijfdag / naschoolseopvangdag bij.

Verder geef ik mezelf tot eind december om te onderzoeken of ik vanuit huis kan werken. Geen idee wat overigens....


Alles bij elkaar niet helemaal wat ik in gedachten had bij mijn rol in ons gezin, maar goed...


Heb jij grote aanpassingen 'moeten' doen voor je gezin?













Reacties

  1. Nou, niet "moeten" doen maar wel gedaan. En dat had ik ook niet van te voren bedacht. Wel nee joh, ik had toch een universitaire graad, zou tuurlijk een werkende mamma blijven, want iedereen kon dat toch, dus ik ook..... De eerste barstjes kwamen al bij de geboorte van de oudste: als de wiedeweerga zette ik mijn contract van 3 dagen om in een contract van 2, en liep meteen de eerste carrière-mogelijkheid mis. Van die verloren carrierestap heb ik wel even flink gebaald maar vond ons kind toch belangrijker. Na een paar jaar part-time, een jaar geen werk ivm verhuizing en geboorte van de jongste, en daarna weer een paar jaar part-time, en daarna baan-verlies, hakte ik de knoop pas door: ik bleef thuis! Ook met dat besluit heb ik echt nog wel even geworsteld want je krijgt toch een andere rol, maar uiteindelijk durf ik nu te zeggen: het is goed zo!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ja, toch wel. Maar ik denk dat dat hoort bij het hebben van een gezin.

    Huisvlijt

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Wij hebben wel veel aangepast, maar het voelt niet echt als moeten :) Ik wilde het heel graag...

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Stuur een bericht

Populaire posts