Boodschappen doen met beperkingen
Ik had een too good to go pakket gescoord bij de Lidl. De Lidl is voor ons niet in de buurt, maar twee keer per week rijd ik er met zoon langs als we naar therapie gaan.
Deze keer stond er een man bij de wagentjes. Ieder wagentje wat terugkwam werd ingesprayd en door de man terug in de rij gezet. Ik was blij met de service.Toen ik een wagentje pakte sprak de man me streng toe. Zoon (van tien) moest ook een apart wagentje.
Ik probeerde in bedekte termen (want zoon stond naast me) uit te leggen dat dat niet kon. Dat ik zoon alleen de winkel in kan nemen als ik hem heel dichtbij mij houd, zónder eigen wagentje. De man begreep me niet. Dan moest ik maar alleen komen volgens de man.
De man ging maar door en door en ik besloot het te negeren. Ik zei nog één keer dat dat niet ging en liep met zoon stomweg de winkel in.
Tijdens het winkelen zat het me dwars. Want hoewel er geen andere optie was om met een speciaal kind als zoon onderweg van A naar B dat pakket samen met hem op te halen, wilde ik toch ook niet doorlopen als één of andere corona-weigeraar. Daarbij: ik zal toch verdorie niet de enige zijn met een kind wat onzichtbaar afwijkt?! Een kind wat even niet thuis kan blijven, wat niet alleen in de auto kan blijven zitten, maar wat ook echt niet met een eigen karretje de winkel in kan? Om wat voor reden dan ook.
Uiteindelijk heb ik bij het terugzetten van de kar in het engels gezegd dat ik best wil gehoorzamen, maar dat dat niet gaat omdat mijn kind autistisch is. Niet helemaal de waarheid, niet helemaal een leugen. Wel de kortste, meest begrijpelijke uitleg voor een supermarktmedewerker die geen notie heeft van vroegkinderlijk trauma, hechtingsproblematiek en kinderen die sociaal emotioneel veel jonger zijn dan hun leeftijd.
Ik hoop in ieder geval maar dat hij wat meer begrip heeft voor de volgende ouder die boodschappen moet doen met een kind waar 'iets' mee is.
Een vervelende situatie voor je. Misschien een standaardbriefje maken waarop in bedekte woorden staat waarom je kind bij jou moet blijven. Dan kan je dat in dit soort situates afgeven. Het is maar een idee, hoor.
BeantwoordenVerwijderenZo'n standaard kaartje is misschien wel handig, hoewel ik deze man wel heel inflexibel vond. Als iemand nou aangeef dat het niet gaat met een extra kar omdat een kind dat niet kan... Dan kun je dat toch ook gewoon aannemen?
VerwijderenHallo Renske, ik heb inmiddels een geplastificeerd kaartje gemaakt met daarop een korte uitleg waarom zoon mee is en dat hij bij mij moet blijven. Het past precies in mijn portemonnee. Ik ben benieuwd of het werkt! Bedankt voor de tip!
VerwijderenIk heb een zoon van 30 jaar oud, die autisme heeft, in een winkel werkt met wajong uitkering. En hij moet 3 uur per dag wagentjes sprayen, en aan klanten verplicht per persoon een meegeven. dus ook de mensen die daar werken kunnen 'iets hebben waardoor ze 'anders' reageren.
BeantwoordenVerwijderenHallo Aaltje, zeer bedankt voor je uitleg. Daar had ik niet aan gedacht. Een hele goede reden om maar wel even een kaartje te maken voor de volgende keer. Ik wil namelijk bij niemand stress veroorzaken. Mezelf niet, maar ook de winkelbediende niet. Iedereen doet ook maar gewoon zijn / haar best.
VerwijderenBij de supermarkt waar ik het meeste kom, geven ze kinderen een (klein) mandje. Sommige ouders zetten dat mandje dan in de kar. Veel kinderen lopen er ook zelf mee. Zonder mag je niet naar binnen.
BeantwoordenVerwijderenHelaas staat er zelfs een bewaker.
Ilse
Goede opmerking! Geldt helaas ook voor bijv. een dementerende partner. En tegelijkertijd zijn er ZOVEEL mensen die met het hele gezin boodschappen gaan doen, zonder zich aan enige maatregel te houden - en die het daarmee voor mij, als meer kwetsbaar medemens, moeilijker maken om zelfstandig mijn boodschappen in huis te halen...
BeantwoordenVerwijderenIk heb inmiddels een korte tekst gemaakt en daarvan een klein geplastificeerd kaartje gemaakt die in mijn portemonnee kan. Misschien iets wat ook werkt bij een dementerende partner en dergelijke.
Verwijderen