Review Niet te filmen van Sophie Kinsella

Hoe weinig tijd er ook is, ik probeer altijd tijd te vinden voor het lezen van een boek. 
De laatste tijd lukt dat ook weer wat beter. 

Ik vind het 't leukst om zomaar wat boeken van een schap te pakken (natuurlijk wel met een vluchtige check van het verhaal / de schrijfstijl) om dan gewoon maar te kijken of het was is. Op die manier vond ik al een paar fijne schrijvers, zoals Sophie Kinsella.

Niet te filmen : het verhaal

Het verhaal gaat over de tiener Audrey, die haar huis niet meer uit durft. Sinds enige tijd vermijd ze elk sociaal contact. Zelfs haar ouders durft ze niet in de ogen te kijken. 

Dan krijgt Audrey van haar arts de opdracht om haar leven te filmen (Ze kiest als titel: 'Mijn serene, liefdevolle huisgenoten'). Ze filmt haar broer en ouders. 

Broer Frank gaat ondertussen helemaal op in het gamen. Hij wil samen met zijn team meedoen aan een gamewedstrijd waar 6 miljoen mee te winnen is. Zijn vriend en teamlid Linus, die thuis niet kan gamen in verband met een demente oma, komt daarom opeens regelmatig op bezoek. En Linus is eigenlijk best een beetje leuk...

Ondertussen wordt mam, mam-krankzinnig, maar dan veel erger. 

Conclusie:

Het boek heeft naar mijn mening meer body dan de shopaholic-serie, maar is wel met dezelfde luchtigheid en humor geschreven. Het leuke is dat het verhaal bestaat uit een verhaal (wat Audrey denkt en doet), maar dat er ook briefjes en beschrijvingen van filmfragmenten in beschreven staan (die laatste zijn erg vermakelijk trouwens). 


Een echte chicklit, maar in zijn genre zeker de moeite waard.