Armoede en de zee
Zuinigaan schreef pas over de vraag wat luxe is. Ik beantwoordde de vraag voor mezelf, maar moest erg denken aan de kinderen die hier en elders leven in geestelijke armoede.
Armoede en luxe zijn namelijk relatief. Als je eten, drinken en een dak boven je hoofd hebt, dan is er geen sprake van absolute armoede. Toch kan relatieve armoede ook schrijnend zijn.
Wij hebben twee zomers lang vakantiekinderen gehad. Één van de kinderen had nog nooit open water gezien, nog nooit zijn voeten in een meer gestoken. Nog nooit sinaasappels uitgeperst, nog nooit memory gespeeld (hij was acht) nog nooit zomaar op straat kunnen fietsen, was nog nooit voorgelezen, nog nooit...
ach weet ik het. Er waren zoveel 'nog nooit's' dat het me raakte. Diep raakte.
En weet je wat het erge is? Zulke kinderen zijn er niet alleen in de buitenwijken van Parijs (relatief ver weg), maar ook hier.
Zoon vertelde dat een vriendinnetje waar hij soms speelt nauwelijks speelgoed heeft. Bij één van de speelafspraakjes hier bleek vervolgens dat ze de zee nog nooit had gezien. Wel kent ze alle tv programma's voor kinderen.
Er is in het gezin weinig geld, geen auto en moeder is niet mobiel. Dus ik snap het wel van die zee.
En dus... en dus heb ik een klein iets wat ik dit jaar in ieder geval wil doen: dat kind meenemen naar het strand op een mooie dag (als moeder het goed vind natuurlijk). En als moeder zin heeft, dan gaat ze gewoon ook mee.
Gewoon delen in de rijkdom die wij mogen ervaren, maar niet altijd voelen, omdat het voor ons gewoon is.
Armoede en luxe zijn namelijk relatief. Als je eten, drinken en een dak boven je hoofd hebt, dan is er geen sprake van absolute armoede. Toch kan relatieve armoede ook schrijnend zijn.
Wij hebben twee zomers lang vakantiekinderen gehad. Één van de kinderen had nog nooit open water gezien, nog nooit zijn voeten in een meer gestoken. Nog nooit sinaasappels uitgeperst, nog nooit memory gespeeld (hij was acht) nog nooit zomaar op straat kunnen fietsen, was nog nooit voorgelezen, nog nooit...
ach weet ik het. Er waren zoveel 'nog nooit's' dat het me raakte. Diep raakte.
En weet je wat het erge is? Zulke kinderen zijn er niet alleen in de buitenwijken van Parijs (relatief ver weg), maar ook hier.
Zoon vertelde dat een vriendinnetje waar hij soms speelt nauwelijks speelgoed heeft. Bij één van de speelafspraakjes hier bleek vervolgens dat ze de zee nog nooit had gezien. Wel kent ze alle tv programma's voor kinderen.
Er is in het gezin weinig geld, geen auto en moeder is niet mobiel. Dus ik snap het wel van die zee.
En dus... en dus heb ik een klein iets wat ik dit jaar in ieder geval wil doen: dat kind meenemen naar het strand op een mooie dag (als moeder het goed vind natuurlijk). En als moeder zin heeft, dan gaat ze gewoon ook mee.
Gewoon delen in de rijkdom die wij mogen ervaren, maar niet altijd voelen, omdat het voor ons gewoon is.
 |
| Met kind aan zee |
Wat een goed voornemen. Mijn ervaring is ook dat je tijd delen met anderen zoveel voldoening geeft.
BeantwoordenVerwijderenWat een goed voornemen. Mijn ervaring is ook dat je tijd delen met anderen zoveel voldoening geeft.
BeantwoordenVerwijderenLeuk dat je dat kindje gaat meenemen. Dat vind ik een mooi gebaar.
BeantwoordenVerwijderenHuisvlijt
Wij vangen pleegkinderen op. We zijn weekend-vakantie pleegouders en zien erg veel armoede! Gewoon, hier bij ons om de hoek, of een stad verder. Zo doet iedereen dat wat hij kan om voor anderen iets te betekenen. Goed idee; zo'n dagje strand!
BeantwoordenVerwijderenZo is het: iedereen draagt wat bij en zo helpt dat weer een beetje.
Verwijderendan kom je uit bij de term armoede. wat voor de een armoede is, is voor de ander luxe. Een persoon die veel geld te besteden heeft kan een dagje strand aanvoelen als armoe, want je kunt immers een dag pretpark veroorloven.
BeantwoordenVerwijderenOnze zoon heeft ook niet veel speelgoed (hij speelt liever buiten), daarentegen doen we veel dingen met hem, middagje naar het bos, bioscoopje, theater. Voor ons is dat normaal, een ander kan het ervaren als luxe
Mogelijk is een tv voor de ouders van dit kindje rijkdom. Ik denk dat de andere dingen (uitjes / speelgoed) simpelweg geen optie zijn. Zelf zijn wij ook meer van de uitjes trouwens.
Verwijderenmooi dat je het kind meeneemt, dat getuigd van rijkdom. Delen is ervaringen en geluk.
BeantwoordenVerwijderenDank je Deboor.
VerwijderenWat zal het kind genieten zeg! Heel goed dat je dat doet en dat je er oog voor hebt!
BeantwoordenVerwijderenZe is al bezig met de voorpret geloof ik. Vandaag werden er verschillende scenes 'picknick op het strand' gespeeld :-)
VerwijderenFijn dat je dit doet. Wij hebben dit in het verleden toen de kids kleiner waren vaak gedaan met vriendjes/vriendinnen die het niet zo breed hadden. Het waren altijd leuke dagen.
BeantwoordenVerwijderenJa het is ook gewoon leuk om een kind mee te nemen wat dat soort uitjes zelden heeft. Dat is extra genieten.
Verwijderen10 jaar crisis pleegzorg gedaan, en inderdaad wat je dan soms tegenkomt
BeantwoordenVerwijderenEr is echt armoede in Nederland, vaak wel doordat ouders verkeerde keuze's maken.
Maar als je in zo'n situatie opgroeit heb je vaak niet anders geleerd.
Het is vaak een kwestie van generaties achter elkaar waar t fout gaat.
Wat mij persoonlijk een luxe gevoel geeft:
In mijn voorraad kijken en zien dat we nog heel veel maaltijden zouden kunnen maken, ik ben net een hamster, soms ga ik gewoon even in de kast staan kijken naar de voorraad.
LOL ik wist niet dat hamsters dat deden... ;-)
BeantwoordenVerwijderenWij zijn ook dol op een gevulde voorraadkast, daar is mijn innerlijke hamster ook blij mee :-)
Verder herken ik wat je schrijft vanuit je ervaring in de crisispleegzorg. Het is jammer dat het zo is.
Is jouw ervaring ook dat je door zelf zuiniger te leven, je meer oog hebt voor hoe het er bij anderen toegaat? Dat een nieuwe (of zelfs tweedehands) fiets niet voor elk kind een vanzelfsprekendheid is. Dat er kinderen zijn die nog nooit eerder een kinderfeestje hebben gehad. Dat er kinderen zijn die niet meer dan drie mogen uitnodigen voor hun feestje.
BeantwoordenVerwijderenIk vind jouw voornemen prachtig. Het kind zal het zich zijn leven lang herinneren.
Ik heb zelf een periode gehad met heel weinig geld (onder bijstandsniveau). Daarvan heb ik geleerd dat het niet vanzelfsprekend is dat je geld hebt en dat een gebrek aan geld het leven een stuk ingewikkelder maakt.
VerwijderenOns inkomen is in de loop der jaren gelukkig gestegen. En hoewel wij niet rijk zijn, zijn we ook echt niet arm. Die armoede toen (want ja ik voelde me ook arm ) heeft me wel geleerd om heel zuinig te leven - én dat mensen die in armoede leven best een steuntje in de rug kunnen gebruiken.