Een afgebroken kies.....

Vanmorgen kauwde ik lekker een pepermuntje weg voor de koffie - tot ik iets hards tegenkwam. Dat harde bleek jammer genoeg geen steentje te zijn, maar een deel van mijn kies...

Nou ben ik geen held met tandartsen en spontaan afbrekende kiezen zjjn ronduit eng.

Gelukkig kon ik dezelfde dag nog bij mijn tandarts terecht voor een spoedafspraak aan het einde van de dag. Hij kon er dan in ieder geval naar kijken en hopelijk wat lapwerk verrichten.

Na twee uurtjes belde de assistente me nog eens terug: er was een afspraak komen te vervallen, of ik zo gelijk kon komen? Dan kon de tandarts ook meer doen dan alleen wat kijk- en lapwerk.

En voila: de kies is weer als nieuw. De tandarts was zelfs zo aardig om in de tijd tussen verdoving en behandeling gelijk maar even de halfjaarlijkse controle te doen en het tandsteen te verwijderen. Dan hoef ik volgende week niet weer in die stoel (hij kent me ;-)).

Alle enge haakjes van de tandarts


Ik vond mezelf ondertussen best stoer om de boel zo vlotjes even te regelen en te laten doen - om daarna met een halfverdoofd gezicht weer opgewekt op het schoolplein te staan.

Volgens zoon krijg ik trouwens vast een muntje van de tandenfee als ik het brokje tand onder mijn kussen leg. Misschien moet ik dat maar doen. Zo'n muntje heb ik wel verdient met al dat gedoe van vandaag.

Ben jij een held bij de tandarts?

Reacties

  1. Ik vind mezelf een held. Ik ga elke 4 maanden op controle, wegens dramatisch slecht gebit. Ik laatme voor alles behalve controle en tandsteen helemaal platspuiten. En laatst heb ik een tweede keer eenw ortelkanaalbehandeling overleefd.
    Er is wat mij betreft niets erger dan de tandarts aan martelpraktijken in de gezondheidszorg. ( onverdoofd moedervlekken weghalen is echt minder erg, bij mijn ivf punctie werkte de morfine niet en ook dat is minder erg dan de tandarts.)

    Ik ben een held omdat ik al vanaf mijn zesde nooit oversla, hoe erg ik het ook vind.
    De enige reden die ik heb om te gaan is omdat ik een tante heb die na haar 16 e nooit meer is gegaan. En zo ver wil ik het niet laten komen.

    Petra

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ik vind je ook een held. Overigens wordt bij mij ook alles verdoofd. Kennelijk zitten de zenuwuiteinden bij mijn kiezen nogal hoog (en zitten de groeven nogal diep). Boren zonder verdoving is inderdaad het meest pijnlijke wat ik me kan bedenken. Als kind gebeurde het boren altijd zonder verdoving. Het heeft me jaren angst voor de tandarts opgeleverd.

      Verwijderen
    2. Bij mij ook! De schooltandarts! Ik ben er weggelopen en nooit meer teruggekomen.vervolgens bij de act onder hypnose geprobeerd niet gelukt en toen 8 jaar lang niet naar de tandarts geweest . Daarna met hevige kiespijn bij een particuliere tandarts terecht gekomen. Zij heeft mij kunnen helpen , een kordate Duitse. Daarna elk half jaar geweest met heel veel zenuwen maar zo'n pijn wil ik nooit meer.
      Ik krijg trouwens liever een kind dan dat ik naar de tandarts ga.......en ik had geen gemakkelijke bevallingen😉.

      Verwijderen
  2. Gelukkig heb ik zelf weinig last van een bezoekje aan de tandarts. Was er toevallig gisteren nog voor controle. Een verstandskies proberen te trekken terwijl de verdoving nog niet goed blijkt te werken, bij de kaakchirurg 2 weken geleden, vond ik dan weer niet echt een aanbeveling..
    Gister vertelde de tandarts dat de aanslag op mijn tanden van het spoelmiddel komt tegen ontstekingen dat ik op recept van de kaakchirurg had gekregen. Gelukkig vertelde hij ook dat de assistente dat er wel af kon krijgen. Zo word ik af en toe toch ook juist wel erg blij van een bezoekje aan de tandarts! Maar misschien zit dat ook in mijn genen, want mijn oma was tandarts.

    Groetjes Lily

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Bravo!
    Ja, dat is wel een beloning waard van de tandenfee.

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Stuur een bericht

Populaire posts